Ayşe Nur koçan
@Aysenurkocan
Sağ olalım da biraz deli olalım. Zararı yoktur…
34 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Kayıp zamanların telafisi olmayan
yaşanmamış mutlulukları, hükmü
bir sılanın yüz kızartıcı özleminde
verilmiş mağrur korkaklardık
Gitmeseydin keşke büyümek zorunda kaldım
Oysa güzel çocuklardık seninle
Bu şehirde deniz yok,
Dirhemdir mutluluklar
Okur Takip Önerileri
İrtifasını kaybetmiş mutluluklarımı
ipi kopmuş uçurtmalara bağlıyor,
Çocukluğuma vasi atadığım salçalı ekmekle
kıvırcık saçlarında düşlerimi tarıyorum
İçimdeki insan seslerine askeri bir darbe
yapmış, yalnızlıktan hüküm giymişim
Gözyaşlarımı
naziresi olmayan bir şiirin
penceresine asıyor, ömrümde
gölgen var kurutamıyorum…
Gözlerinle arama mesafe
koyuyor, karşılaşmayalım diye
yürüdüğün yollara hendekler
kazıp hudutlar çiziyorum
İçimde kırkikindi yağmurlarının ahmaklığı,
vakur bir mutsuzluğun yıllanmış yorgunluğu var
Hep mutlu sanmışlar seni
Oysa ben nerde görsem içindeki acıdan tanırım seni
Gitme diyemezdim sana,
bana hep çıkmaz olan sokakların
ona giden yolların kestirmesiydi
Ve bana üşüyen kalbini,
içi senle dolu anıları yakarak
ısıtabilir miydi yüreğim
""Ben geceyi maviye boyar, sen o gülüyor sanırdın""
Münzevi hayatlarımızın suiistimal
edilmiş iyi niyetlerini, annelerimizin
ettiği dualardan payımıza düşenle
bir sevdaya adardı Adana’da çocuklar
Gözlerine karşı bağışıklığım yoktu
Bakışlarının enkazı olurdum
Mevsim normallerinin çok
üstündeydi bu yalnızlık
tahsilâtı gecikmiş dönüşünün kadim gidişi