Sibel hanımın o kadar nahif bir kalemi ve üslubu varki, okurken içimde ılık ılık bir şeyler hareketlendi. Sanki buluttan yapılmiş bir yatakta yatiyordum. Yok yok buluttan yapilma yatak değil bizzat bulutlarin uzerindeydim öyle yumuşacık, öyle rahat bir hikaye kitabı.
Gözumden de yaş hic eksik olmadı. Ya nasil anlatayım o hüzün o ayrılık o ölüm hepsini alıp canıma sokasım geldi.
Kerimeyle birlikte Samed'inin ölümüne ağladım en cok uzun uzun. Nergis hanım da ağlattı beni.
----Amannn ya yazma yetim iyice körelmiş benim. Yazamıyorum, eskisi gibi içimdekileri rahatça kelimelere dökemiyorum. ----
