"Öyleyse öleceği için öfkelenen birini gördüğünde, onun kesinlikle bir filozof değil de bedenine aşık biri olduğuna hükmedebilirsin. Bu insan aynı zamanda zenginliğe, makamlara ya da her ikisine birden düşkün olacaktır."
"O halde başlangıçta dediğim gibi, bir adamın bütün ömrü boyunca ölecekmis gibi yaşamaya çalıştıktan sonra, karşısına ölüm dikilince öfkelenmesi gülünç olmaz mı?"
"O halde, sözünü ettiğimiz şartlar altında, ruhunu mümkün olduğu kadar bedeniyle olan ilişkisinden ayıran ve bunu diğer insanlardan daha iyi başaran kişi, gerçek bir filozof olarak ortaya çıkmaz mı?"
"Hayatını gerçekten felsefeye adamış bir insanın, ölüm karşısında cesaretini yitirmemesi ve öldükten sonra öbür dünyada diğer nimetlere kavuşacağını umması bana çok doğal geliyor."