...əgər adamı tamamilə əzmək, məhv etmək, ona ən dəhşətli cəza vermək istəsələr, onda işə tamamilə lazımsızlıq və mənasızlıq səciyyəsi vermək kifayətdir ki, ən dəhşətli qatil belə ondan lərzəyə gəlsin və qorxsun.
İlk öncə deməliyəm ki,kitabı oxumağımın iki səbəbi var idi. İlk 85%-lik səbəb kitabın adı; ikinci 15%-lik səbəb çox insanın dilində olması idi. Lakin kitab gözlədiyim qədər böyük bir təəssürat yaratmadı. Bendy Vuenin yalnızlıqdan şizofren olduğunu deməzdim, uşaqlıqdan problemli olan biri imiş və özü qarışıq bir neçə insanın da həyatını puç etdi. Əsərin ilk başları çox cansıxıcı, daha doğrusu əttökənliklə başlasa da sonda azda olsa, müəyyən qədər kədər hissi oyada bilmişdi. Ya əsərin adından,ya da bilmirəm niyə Enovarın orataya çıxdığı andan şizofreniyanın başladığını sezmişdim. İnarə Vahidin öldüyünün( bir dəqiqə öldürdüyünün) fərqinə vardıqdan sonra çox,amma çox istərdim ki, Enovarın da fərqinə özü varsın ki,əsərdə bunu Rafael və Bendinin başına beton salandan sonra arzu dalınca qaçdığı sonra da Bendiyə həyat hekayəsini yazdırdan Elzanın axtarışı ilə sona çatır. Sonluq nə gözlənilməz deyildi, Bendy Vuenin dili ilə desək "apar cəhənnəmə qoy gəl".