Bahar Çelik
@Bahar_celikk
Gülümsemek, adaleti bozuk düzene sessiz bir küfürdür. Gülümseyin!
Türkçe öğretmeni/ MEB
Ege Üniversitesi
Gaziantep
28 Mart 2000
423 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Onların kuşağının kadınlarına ve kızlarına tanıdığı özgürlüğün içinde 'namus' denen sınırları belirsiz mefhumun mânâsı, özgürlüğün kendisinden daha büyüktü.
Hepimiz biraz suçlu değil miyiz engel olamadığımız ölümlerden ve mutsuzluklardan sanki? Yangınları, cinnetleri, yoksullukları, savaş ve hırsızlıkları seyrederken, hepimiz biraz katil, biraz hırsız ve biraz da fesat değil miyiz yani?
Okur Takip Önerileri
Düzene girecek bir şey midir yaşam? Her an her şeyin olası olduğu, sahiplenilmiş hiçbir aşkın soluk alamadığı, süreklilik denen şeyin delik deşik edildiği bir zaman tünelinde, yaşamı düzene sokmak ne demektir Allah aşkına? Kim uydurur bu kavramları ve salar toplumun üstüne?
Tanrım, mucizelere yalnızca aptallar mı inanır, yoksa mucizeler yalnızca onlara inananlar için mi gerçekleşir?
"ve neden üşüyor çocuklar koca bir şehir yanmışken?"
Hüseyin Yurttaş
(XX. Yüzyıl Ağıtları)
Unutmak, yanlışları tekrarlatması bakımından sakıncalıdır. Aptallar, unuturlar. Unutmak cahilliğe yol açar. Kinciler, unutmaz ve bilgilerini kendilerini de yok edecek yönde harcarlar. Akıllılar, unutmayan ama bilgilerini kendileri ve idealleri için olumlu enerjiye çevirebilenlerdir.
Sanmak ile olmak arasındaki uçurumdan hep nefret ettim!
Sanmak, içinde umutlar, düşler ve heyecanlar vaat eden çok boyutlu bir kavramken, olmak gerçeğin sert, kalın, köşeli ve katı üç boyutunu taşır yalnızca... Ne mutludur o, oluşlarının içine sanışlarını da katmayı başaran insanlara...
Başka çaresi yok baykuşlar ve köstebekler! Bizim de aydınlanma vaktimiz geldi. Doğma vakti gelen bir bebeği nasıl durduramazsanız, bu topraklarda yüzyıllardır ışığı bekleyerek yaşayan bu insanların da aydınlanmasını asla önleyemeyeceksiniz!
Kıyımlar acılar kanlar içinde
Savrulurken yaşadığımız günler
Bu soruyu mutlaka soracaksın
Ne kaldı ne kaldı bizden geriye?
-Onat Kutlar-
Çünkü dışarda birileri ölürken, hiçbirimizin 'iç'i temiz kalamazdı!
Biz insanlar çelişki dolu yaratıklarız . Baksana halimize, kendi inşa ettiğimiz hapishanelerde yaşıyoruz-adına ev, aile, akrabalar, töreler diyerek... Sonra bu duvarların arasında boğulup çıldırıyor, ama yıkılmasın diye de uğruna hayatımızı siper ediyoruz...