Berkecan

Berkecan
@BekoTuran
Radyo, TV, Sinema Müzisyen
Social Media Content Specialist
Üniversite
Ankara
Ankara
438 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Herkesin hayatı ölümle son bulur. Ama ölenlerden bazıları yazdıklarında yaşarlar.
Sayfa 175
Reklam
Etrafın ışıkla çevrelendiğinde bunun Tanrı'nın nuru mu yoksa cehennem ateşi mi olduğunu nereden biliyorsun?
Sayfa 134
Tarih tek yönlü bir yol. İleri doğru yürümeye devam etmek zorundayız. Ama her zaman ileri bakmak zorunda değiliz. Bazen de etrafa bakınıp gördüklerimizin keyfini çıkarabiliriz.
Sayfa 314

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Asırlar boyunca umutsuzluğumu acıyla karıştırmışım. Ama insanlar acının üstesinden gelir. En ağır acılarla bile birkaç yıl içinde baş edebilirler. Üstesinden gelemeseler bile birlikte yaşamayı öğrenirler.
Sayfa 248
Sığırcıkların havada asılı kalmasını istiyorum... Ama hepimiz zamanın merhametine kalmışız. Aslında bütün teller biziz, değil mi?
Sayfa 135
Reklam
Yüzümü gerçekten göremeyecek kadar iyi biliyorum. Aşinalık insanı kendine yabancılaştırabilir.
Sayfa 104
Zamanın verdiği bildik bir ders bu. Her sey değişir ve hiçbir şey değişmez.
Sayfa 101
Cehalet zamanla şekil değiştirir. Ama hep vardır ve her zaman için ölümcüldür.
Sayfa 85
Herkes kendi görüş mesafesini dünyanın sınırları zanneder.
Sayfa 38
Defalarca, tekrar tekrar aynı hataları yapmaya devam eden insanlara duyduğunuz hoşgörü azalmaya başlıyordu.
Sayfa 32
Reklam
Sonsuzluk, demiş Emily Dickinson, şimdilerden oluşur.
Sayfa 19
Tarihi yaşayan bir şey haline getirmeye gerek yok. Tarih zaten yaşayan bir şey. Tarih biziz. Siyasetçiler, krallar ve kraliçeler değil. Tarih herkestir. Her şeydir. Şu kahvedir. Kapitalizmin, imparatorluğun, köleliğin tarihini sadece kahveden söz ederek bile anlatabilirsiniz. Burada oturup kağıt bardaklardan kahve yudumlayabilin diye dökülmüş kan ve çekilmiş sefalet akla ziyandır.
Sayfa 17
İnsanı rahat ettiren bir yanı vardı kalmanın; sigorta gibi bir şeydi.
Sayfa 14
Şelale manzaralarını, eski kitapların kokusunu da sevebilirsin ama insanları sevmeyi aklına bile getirme. Duydun mu beni? Sakın insanlara bağlanma ve tanıştıklarına karşı olabildiğince az şey hissetmeye çalış. Yoksa yavaş yavaş aklını yitirirsin...
Sayfa 1
İnsan olman yeter... Seni öldürebilmem için. Yeter ki, bir insan ol ve hayatta ol. Tek istediğim bu. Gerisi katliam... Sonra da kim ne isterse söylesin! Kim ne isterse yazsın! Yazarak varacakları tek yer, sayfanın sonu. Hepsi bu.
Sayfa 204Kitabı okudu
Resim