“Kafka,.., Çocukken samimi bir iletişimden yoksun kalmıştı. Bu yoksunluktan anlatamayacağı kadar çok çekmişti ve bunu yapıtları -ister Dava, ister Dönüşüm, ister Şato olsun- iletişim eksikliği dışında hiçbir şey anlatmaz. Bütün bu romanlarda ve öykülerde sorular hiç duyulmaz, tuhaf çarpıtmalarla, tahrifatlarla yanıtlanır ve merkezindeki figürler hep tamamıyla yalnız ve kimseye kendini dinletemediği kişilerdir.”