" Bugün ne oldu biliyor musun? Sensiz geçen beş aydan sonra ilk kez güldüm. Güldüm dediğim şey de dudağımın ucunda tomurcuklanan miniminnacık bir gülücük ama, iç denizlerimi o anda nasıl dalgalandırdı bir bilsen..."
Geçmiş Şimdi Gelecek Hasan Ali Toptaş'ın okuduğum dördüncü kitabı külliyatını okuma istediğim bir yazar kendileri. Kitap üç ana bölümden ve birbirinden güzel Hasan Ali Toptaş anlatılarıyla bezenmiş kısa hikayelerden oluşuyor. Hikayeler sıradan diyebileceğimiz hayatlardan çok derin kesitler sunuyor. Yine çok severek okuduğum bir kitap oldu. Kelime mühendisi lakabını sonuna kadar hak ediyor yazarımız. Hikayelerin ilk bölümünden bir kaç hikayenin ana hatları ve bana hissettirdiklerine gelince...
Bir gülüşün kimliği: Gülümsemeyi unutan daha doğrusu unutturulan kadınlarımızın hikayesi... Son cümleyi okuyunca yüzüme acı bir gülümseme yerleşiverdi... "Gülüşüm gülüşünü çünkü."
Çiğdem yürekli Reşat: Bir temizlik işçisinin sebep gösterilmeden işten çıkarılışı ve umutsuzca bir bekleyiş...
Rüştü adlı bir karınca: Bir esnafın veresiye defterinde adı yazılı olan Rüştü ve esnafın hikayesi.
İçimdeki orkestra: Huzurevinde kalan bir adam, hayatına girenler ve onu mutlu eden kişilerin her birini orkestranın bir enstrümanına benzetiyor... Zamanla orkestradan geriye sadece bir gitar kalıyor.
Islığımda gül izi: Yıllardır hastane odalarında yaşayan ve gücü tükenen Rafet'in ölümü beklemesi.
Boz atlı hızır: Aylardır işsiz bir adamın Mapushane inşaatında iş bulmasıyla başlayan karmaşık duygular.
