O çocukluk günlerimi hala özlemle arıyorum.
Hayatı geriye doğru yürütmeye gücüm yetse yine
Çocukluk günlerime döner, oradan çevremi seyreder
Ve insanları melek, dünyayı da cennet sanırdım.
Fakat uzaklardan gelen o uyarıcı ses,
Durup dinlenmeksizin sürekli tekrar ediyordu.
"Yüksel ki, insanlığın boyunun uzunluğu kadar olmasın...!"