Serhat
@Bilmukavemat
Öğretmen
1452 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Avrupa tarihinde köleciliğin oldukça sağlam felsefi temellere sahip olmasının örnekleri çok fazladır. Modernitenin inşa olduğu zamanların hemen hemen tüm ünlü filozoflan köleciliği bir şekilde onaylamışlardır. Örneğin Hegel (1770-1831) siyah derili insanlann medeniyeti öğrenebilmeleri için köleliğin gerekli bir süreç olduğunu savunmuştur•
Ortaçağ Avrupa'sındaki köleciliğin dini ve felsefi olmak üzere birbirini destekleyen iki ayn temeli vardı. Eski (Tevrat) ve Yeni Ahit'de (İncil) kölelik düzeni onaylanmış, kendilerine yönelik her türlü muameleye karşı sabır ve itaat tavsiye edilmiştir. Kölelik, Hıristiyanlığın kabul ettiği ve değiştirmek için herhangi bir çaba göstermediği, adeta eşya hukukunun ve devlet düzeninin parçası olarak kabullendiği bir olgudur. Köleler antik çağlarda korku ile sindirilip, itaate mecbur bırakılmalarına karşılık, Hıristiyanlık kölenin körü körüne itaatini içtenlikle uyulması gereken ahlaki bir görev olarak yüceltmişti
Köleleştirilen bu insanlann tek suçları derilerinin renkleriydi. Giddens'ın verdiği sayılar dikkate alınırsa, on altıncı yüz yıldan başlayarak yaklaşık 15 milyon siyah derili insan Amerika kıtasına zorla götürüldüler. Bunların neredeyse 1 milyonu on altıncı yüzyılda, 1,3 milyonu on yedinci yüzyılda, 6 milyonu on sekizinci yüzyılda ve 2 milyonu da on dokuzuncu yüzyılda Amerika kıtasına götürüldüler. Beyaz tacirlerin kadırgalarında zincire vurularak götürülen bu insanlardan yarım milyonu aşkın bir kesimi 30-40 gün süren eziyet ve işkence dolu yolculuğa dayanamayıp öldüler. Ancak güçlü ve dayanaklı olanlar hayatta kalabildi. Amerika'ya getirilen bu siyahı köleler en aşağılık ve en ağır işlerde çalıştınldılar. Yolları onlar temizlediler, demiryollarını yine onlar döşediler. Yalnız çalıştınlmakla kalmadılar, savaşlara da katılmak zorunda bırakıldılar.
Okur Takip Önerileri
Köleciliğin yakın tarihteki en önemli örneğini Amerika'daki kölecilik oluşturmaktadır. Amerika'da yerli halka yönelik uygulamaya konan etnik kıyım politikaları ile koca kıta eski meskünlarından temizlenirken, diğer yandan da Afrika'da ele geçirilen insanlar köle olarak Amerika'ya getirildiler. Özellikle Portekiz ve İspanyol tüccarlar kıtalararası bu insanlık dışı ticaretin failleri oldular. Kıtalararası çalışan bu tüccarlar, sadece pamuğu, keresteyi, fildişini alıp satmakla yetinmeyip, insanı da bir ticari mal haline getirdiler. Afrika'dan topladıkları insanları ailelerinden, toplumlarından koparıp Amerika'ya götürdüler ve bu kara derili insanları beyaz patronlara, tıpkı bir mal gibi para karşılığında sattılar.
Aristoteles de, Platon gibi, hiyerarşik bir toplum modeli tasarlamıştır. Aristoteles'e göre bazı kimseler itaat etmek, bazı kimseler ise itaat ettirmek için yaratılmışlardır. Aristoteles'e göre köle, doğası gereği ancak kavrayışı olabilecek kadar düşünebilen fakat tam manasıyla akıldan mahrum olan bir kimsedir. Dolayı sıyla kölelik
Köleciliğin felsefi temelleriyle ve inanç boyutuyla da sistemli bir anlayışa ulaştığı Antik Yunan toplumunda, Yunanlı olmayan herkesin potansiyel köle olduğu anlayışı egemendi. Yunanlıların üstünlük duygusu ve Yunanlı olmayanları ifade eden barbarlann doğaları gereği güce itaate hazır oldukları düşüncesi, Yunan köleciliğinin temel kabullerinden birisiydi.
Geçmişin köleci toplumlarında kölelerin sayısı oldukça çoktu. Antik Yunan ve Roma toplumunda nüfusunun yüzde 35'ini kölelerin oluşturduğu şehirler vardı; Demokrasinin beşiği gibi takdim edilen Atina bu şehirlerden birisiydi. Araştırmalar MÖ 5. yüzyıl Atina'sının nüfusunu 300.000 olarak göstermektedir. Bu nüfusun 170.000'i vatandaş statüsündeki hürlerden, 30.000'i yabancı uyruklu hürlerden ve 100.000'i de kölelerden oluşuyordu.
İnsanın kendini bilmemesi kadar kötü bir şey yok, diye söylendim sonra da. Haddini bilmeyene haddi bildirilir de kendini bilmeyene ne bildireceksiniz...
Birinci Devrim yenilirse ne olmuş? Daha da akıllanır, ikincisini yaparız. Güle güle ve iyi şanslar. Seni bir daha görür müyüm bilıni yorum. Orası cehennem gibi olacak ama şimdi orada olabilmek için ömrümün on yılını verirdim.
İnsanın karnını doyurana kadar ruhuna yardım edemezsiniz. Efendimiz'in kuzularını ekmekle, tereyağıyla, patatesle ve etle beslemek lazım ki ancak ondan sonra ruhları daha ileri besinleri almaya hazır hale gelsin.
Efendiden kastı Hz.İsa
Ne olursa olsun, geriye kalan tek şey var: Ernest'i çok mutlu ettim. Onun fırtınalı hayatına yeni bir endişe kaynağı olarak değil, huzur ve rahatlık getiren bir güç olarak girdim. Ona sükunet verdim. Ona olan aşkımın ödülüydü bu. Hiç değişmeyen, her zaman sahip olduğum bir şeydi. Ona her şeyi unutturp zavallı yorgun gözlerinde mutluluğun ışığını görmekten daha çok beni ne memnun edebilirdi ki ...
Farkındayız, yaşadığımız tecrübelerden dolayı gayet iyi biliyoruz ki hak, adalet, insanlık çağrıları size ulaşmıyor. Kalpleriniz, yoksulların kafalarını ezen ökçeleriniz kadar taşlaşmış sizin.
Fikir, hakaret kabul edilemez. Hakaret, doğası gereği çok duygusal bir şeydir.