Geceye Şiir/3
Sesimi alıp da kaybetse rüzgâr,
Versem gözlerimi bir sonsuz renge!
İçimde bir mahşer uğultusu var;
Ruhumdur çağıran, tenimi cenge.
-
Gözlerim bir kuyu, dilim kördüğüm,
Bir görünmez âlem olsa gördüğüm;
Mermer bir kabuğa girip, ördüğüm,
Kapansam içimden gelen âhenge…
(1930
Sayfa 227 - T.C. Gençlik ve Spor bakanlığı
Reader Follow Recommendations
Geceye şiir
İnsanlar içinde en yalnız insan;
Düşün, taş duvara başın gömülü
Ve kapan sükûta,granitten, taştan,
Mazgallı bir kale gibi örülü.
Gözünü tavandan ayırma ki,sen,
Üşürsün, gölgeni yerde görürsen.
Dikilir karşına,mumu söndürürsen,
Ölüler içinde en yalnız ölü...
(1930)
Sayfa 226
