Mehlika
@Blackcamomille
Toprağın altında işime yaramaz bu kalp benim. İçinde olan, olduğu yeri bilmeli.
Sakarya
1 November
53 reader point
Joined on September 2021
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Oysa Çok Başkadır Hikâye
Canı bazen bir yolculuk çeker insanın, herkesten her şeyden uzaklaşmak için değil de, sadece kendi benliğinden uzaklaşmak için... Bunu söyleyemez kimseye ama gider ve biz yanımızdan giden herkesin bizden gittiğini düşünmeye devam ederiz. Oysa çok başkadır hikâye ve anlatamaz insan. Sadece gider.
Sayfa 102 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Hayır O Öyle Biri Değil
Aşık olduğumuz zamanlarda şu cümleyi kurmayanımız yoktur: "Hayır o öyle biri değil." Her şey gün gibi ortada olsa da âşık olduğumuz insanın yanlışlarını ne kendimiz kabul ederiz ne de etrafımızdakiler tarafından gözümüze sokulmasını isteriz. Ve sonunda en büyük zararı tabii ki yine kendimiz görürüz.
İşin garip yanı her şey bittiğinde o gözümüzde dağ gibi büyüttüğümüz insan tam da çevremizdekilerin dediği gibi biri çıktığında yanımızda "Ben demiştim!" diyen o insanları görürüz.
Evet sen demiştin haklısın ve ben de kabul etmemiştim. Aşkın böyle bir yanı var işte. Benim âşık olduğum insana siz âşık değildiniz ve ona tarafsız bakabiliyordunuz. Ben ise bakamıyordum. Benim göremediğim hataları siz görüyordunuz çünkü ben ona hata bir yana en ufak bir toz kondurmayı bile kabul edemiyordum.
Sen demiştin ama ben de âşıktım işte.
O öyle biriymiş ve bu da benim kalbimin en çaresiz yenilgisiymiş. Olsun kalbim hâlâ masum.
Sayfa 91 - Destek yayınlarıKitabı okudu
Olumlu ve olumsuz birçok şey yaşıyor olabiliriz. Zor dönemlerden geçiyoruzdur ya da muhteşem anlar tam da şu aralar bizi buluyordur. Her şey mümkün işte... Acılar da bizim mutluluklar da... Keyif alınan anları çoğaltmak zor olmamalı, zorlaştırmamalıyız.
Yağmurlu bir İstanbul gününde bir taksi çevirirsiniz ve o taksinin şoförü size der ki: "Karşının taksisiyim, alamam."
İstanbul'da yaşamayanlar bilmeyebilir bu durumu ama şöyle açıklayabilirim. Bir araca ihtiyacınız var, yağmurdan sırılsıklam olmuşsunuz ve şemsiye satan adam beş liralık şeffaf şem siyeye yirmi lira demiş o an, on lira dese alacaksınız oysa. Her şey çıkar üzerine kurulmuş gibi hissediyorsunuz ve maalesef haklısınız da. Ve taksinin şoförü belki de sizi araca
almamak için yalan söylüyor çünkü sizi ilgilendirmez nerenin taksisi olduğu.
Yetişeceğiniz yere yetişmeyin, yağmurdan sırılsıklam olun ama o şemsiyeye değerinin çok çok fazlasını vermeyin. İnsana yağmur da lazım ve yürümek mutlaka iyi gelir.
Siz adil olun, yürüyün ve ıslanın. Belki de hayatınızın aşkını binemediğiniz bir taksi ve almadığınız bir şemsiye sayesinde bulursunuz. Belki yan yana oluruz, hayat bu belli olmaz ki... Arada konuşuruz hatta sana kahve bile alabilirim, tabii ister sen. Zamansız kahvelere...
Reader Follow Recommendations
Seni hatırlatan o kadar çok şey var ki kendimi bu hayatın güçsüzü gibi hissediyorum. Bir insan neden bir insanın aklından hiç çıkmaz ya da olur olmadık saatlerde aklına gelir? Bu saatte insanın aklına gelinir mi diye soruyorum bazen. Cevabım yok tabii ama gelinir işte geliyorsun.
Bu hikâyenin mağlubu benim ama galibi sen misin bilmiyorum. Bazen ben de senin aklına geliyor muyum diye düşünüyorum ama hepsi bu işte düşündüğümle kalıyorum. En zoru da hâlâ seviyorum. Çözüme kavuşmaz bu sevda, ben de sana kavuşmam biliyorum. Sevdiğimle kalırım, seninle mümkün değil bazı şeyler.
Bu kadar çok şey paylaşmasak daha mı çabuk biterdi acaba? İnsan paylaştıklarını unutmak ister mi? Ben istemiyorum. En sevdiğin rengi neden unutayım ki? Kahveyi nasıl içtiğini mesela... En fazla bunları düşünmekten vazgeçmeyi isteyebili
rim ama vazgeçebilir miyim, bilmiyorum.
Korkma yazmam bir daha. Yani yazarım da sana değil oraya buraya işte. Sen bir kâğıdın üzerinde yaşarsın artık. En sevdiğin rengi sadece o kâğıt öğrenir. Belki de kahvem dökülür o kâğıdın üzerine... En fazla o olur anlayacağın. Neyse kapatalım bu bahsi. Ben seni aklım başımda sevmiyorum ama güzel seviyorum. Uzak olalım ama güzel kalalım. Bizim yolumuz başkaymış.
Kim Üzdü Bu Kadınları?
Doğru insan ne zaman karşımıza çıkar bilinmez ama çıktığında onunla devam etme şansınız yoksa bu da ayrı bir acıdır. Kim üzdü bu kadınları bilmiyoruz ama ortada güven duygusunun kalmadığı kesin. Hepsinin ayrı acıları var gibi ama tanımlamak da mümkün değil. Çok sevmek yetmiyor artık. İçinde bulun duğumuz zaman koşulsuz bir güven istiyor ya da bir ilişkiyi başlamadan bitiriyor.
Hayat denk gelişlerden ibaret. Hayatınızın kadınına denk gelmeniz ise çok küçük bir andan. İşte o anın devamının gelmesi ise o kadının geçmiş anlarından geçiyor. Kırılmışsa yaklaşamıyorsunuz mesela. Küsmüşse bir şeylere ne yapsa nız olmuyor. Onu sizin için doğru insan olduğuna asla ikna edemiyorsunuz.
Zaten bir birliktelik ikna yoluyla olacak şey değil biliyorsunuz ama yine de bir şeyler olsun istiyorsunuz. "Ben çok üzül düm artık hiç kimseyi istemiyorum" diyor. Kendine göre haklı da tabii ama ben? Ya ben doğru insansam ve sen benim için ya ratılmışsan? Tüm üzüntüleri birlikte yenmemiz için karşılaştıysak? Anlatamıyorum ki sana. Devir başka bir devir, ben başka bir adamım, sen de başka bir kadınsın. Sadece geç karşılaştık işte bunu anlatamıyorum. Kim üzdü seni böyle?
Hayat denk gelişlerden ibaret.
Sayfa 43 - Destek YayınlarıKitabı okudu