İnsanların kanatlara bakış açısı farklı farklıdır. Bazıları başkalarının kanatları altına sığınarak yaşamayı sever, bazıları kendi kanatlarıyla uçmayı. Bazıları başkalarına kol kanat germeyi sever, bazıları başkalarının kanatlarını kırmayı.
Kazanmayı delice isterken, arada bir kaybetmeye katlanmak da bir meziyettir. Hiç düşmemek değil, düştüğü yerde kalmamak insanı büyütür. Başarı, elleri beyaz eldivenli salon çocuklarını değil, dizleri kanamış sıkı çocukları sever.
Bilirsiniz belki, ait olduğu yere gitmek için sevdikleriyle yüzleşme anı geldiğinde zor anlar yaşanır. İçte gitme isteği kabarınca, gitmek de zordur, kalmak da.