Bir yazarla vedalaşmak demek o yazarın bütün eserlerini okuyup bitirmek demektir. Heralde vedalaşacağım yazarlardan biride Jack London olacaktır.
Jack London demek sorgulamak demektir, yoksul halkaları savunmak demektir , doğa aşığı olmak demektir, haksızlıklara boyun eğmemek demektir, adaletsiz yönetimlere insanlık dersi vermek demektir. Bende çok ayrı bir yeri var bu yüzden.
Gelelim Ekim ayında okuduğum son kitap ve benimde okuduğum 9. Jack London kitabına yazarın kendi yorumuyla başlıyorum;
" Başka hiçbir kitabım için yoksulların ekonomik açıdan aşağılanmasını inceleyen Uçurum İnsanları kadar kalp ağrısı çekip gözyaşı dökmedim.
diyor ve ayrıyeten bu kitabım roman değil bir inceleme araştırma kitabıdır diye bahsediyor ünlü yazar.
Gelelim kitabın konusuna Jack London 1902 yılında bir süreliğine Londra'nın en yoksul yerlerinden biri olan Doğu Yakasına gelir ve oradaki yoksul insanlar gibi yaşamaya başlar. Onlar gibi giyinip onlar gibi yiyecek arar aç kalmamak için iş arar yani kısacası onlardan biri olur. Kaldırımlarda bulduğu meyve çöplerini yiyenler, hastalık taşıyan paçavralarla dolaşanlar, düşkünler evinde yer bulamayıp sokaklarda yatanlar. Resmen bir kitlesel sefalet tablosu ile karşılaşır.İngiltere imparatorluğunun karanlık yüzünü cesurca dile getirmesi toplumsal adaletsizliği tüm yalınlığıyla aktarması yazara olan hayranlığımı dahada artırdı diyebilirim. Harika bir kitap muhakkak okuyun derim.
Herkese Keyifli Okumalar.
.
Ömer Kılıç
