Paul Lafargue tembelliğin önemine vurgu yapan bu kitabında, günde en fazla üç saat çalışmayı tavsiye etmektedir. Günümüzün kapitalist şartlarında insanlar 10 ya da 12 saat çalışmaktadır. Sırf günde 8 saat çalışıp haftasonu tatiline sahip olabilmek için memur olmaya çalışan insan sayısı da az değildir. Günümüzün insanı insan doğasına aykırı bir şekilde aşırı çalışarak entelektüel, felsefi ve sanat yönünden kendisini geliştiremeyerek fazlasıyla bönleşmiştir. Hayatın anlamına dair yorumlarla ilgili olaraksa dine ve din adamlarının söylediklerine sığınıp kolay yoldan tatmin olmaya çalışmıştır. Schopenhauer din için boşuna sıradan halkların felsefedir diye dememiştir. Crony capitalism (ahbap çavuş kapitalizmi) sisteminde insanlar mekanikleşerek aşırı şekilde üretir ama ürettiği kadar da tüketemez ve fakirliğe mahkum olur. Üretim araçlarının ve işçilerin sahibi olan kapitalist işveren bütün üretilenlere sahip olarak adeta insanlar üzerinde bir kral kesilir. Kitabın yazarı diğer yandan insanları günde 13 saat işe mahkum edip birkaç ay yıllık izin vermektense en azından sadece günde 4 ya da 5 saat çalışarak az izne sahip olması daha doğaya uygundur der. Çalışmanın aşırı şekilde kutsallaştırılıp bunun çalışan kesime dayatılmasına sapkınlık der. Kitabın yazarı Paul Lafargue komünist ideolojinin teorisyeni Karl Marx'ın damadıdır aynı zamanda. Paul Lafargue ilerleyen yaşının verdiği kaygı ve bunalıma daha fazla dayanamayarak 1911'de eşiyle birlikte intihar ederek yaşamına son vermiştir.
Jacques Ranciere
