Bu yolda yüz bin tane Âdem yüzlü İblis var.
Her insan yüzlüyü sakın insan sanma.
Kendini bir an için sevgili ile baş başa bulursan.
Bir ömür boyunca nasibini ancak o an içinde alırsın!
O dakikayı sakın elden çıkarmamaya bak!
Çünkü böyle bir anı bir daha pek az bulursun.
Reader Follow Recommendations
Ey sabah rüzgarı, elinden gelirse bir gececik onun yurdundan geç!
Gönlün isterse, benden onun tarafına bir selâm götür.
Gönlümü orada görürsen, de ki, vuslat sana haram olsun!
Ben böylece senden uzakta, sen ise hep onunla diz dizesin.
Eğer oraya yetişebilirsen aheste git, yavaş yürü!
Tâ ki, zülüflerinin kıvrımları dağılıp da birbirine karışmasın!
Bana senin akik gibi dudağın gerek, şekerin ne faydası var?
Bana senin cemalin lâzım, kamerin ne yeri var?
Aşk ile uğraşmak çok çetin bir iştir ama,
Senin gibi bir sevgili ile gönül alışverişi pek tatlıdır.
Gündüzleri senin yüzünden gözlerimden inciler saçılır.
Geceleri sabaha kadar gözlerim semâlarda dolaşır,
Kanımı dökersin diye beklemiyorum belki,
Döner misin diye o umutla bekliyorum.
Diyorsun ki, göz yaşların niçin gül rengine boyandı?
Mademki sordun neden olduğunu dosdoğru anlatayım sana.
Sevdanın kanlı yaşı gönlüme dökülüyor, sonra,
Başımda coşkunlaşarak gözlerimden taşıyor.
Âlemin eksikliğinden, başlangıcı olmamasından sana ne? Sen kendi kıdemini bil ki kadim misin, yoksa hâdis mi? Sana verilen bu kadar ömrü kendi hâlini araştırmaya sarf et. Âlemin eskiliği yeniliği bahsinde ne ömür harcıyorsun?
İsrafçılar, savruklar, sade meyhaneye gidenler, orada nice paralar sarf edenler değildir. Onun ne değeri var? Asıl israfçılar, değerli ömürlerini, sonsuz mutluluk sermayesi olan o hazineyi boşuna harcarlar. Bu işte bir ceza korkusu olmasa bile böyle bir cevheri taş altında parçalayarak yok etmek ne demektir? Buna acımaz mısın? Bütün deliller güneşin bir gün batacağını sana söylerken, artık bu hevâ ve hevese kapılıp da gaflet içinde uyumanın ne yeri var?
Seni uyumak için mi buraya getirdiler?
Aşık olacaksan bir güzel ara! Tam bir aşık değilsen o güzelden daha başka bir güzel bul! Örtü altına gizlenmiş ne güzeller vardır.
Sarayın sofracıbaşısı, şahın üstüne yemek damlatır. Şah, "Asın şunu!" diye emreder. Adam geri kalan yemeği de şahın üstüne boşaltır. Bu sefer hoşuna gider ve gülmeye başlar. "Bunu niçin yaptın?" diye sorar. Sofracı, "Mademki beni astıracaksın, yaptığım hata, önemli bir şey değildi. Bari daha büyük bir iş yapayım ki, asılmaya değsin,"der.
Âlim ile cahil arasındaki ayrıcalık, ancak şu kadardır:
Birinin dizginini çekersin, öteki başıboş ve yularsızdır.
Yüce Tanrı kudsi hadiste şöyle buyuruyor: "Bana bir karış yaklaşan kuluma ben bir arşın yaklaşırım."