Bir sokakta uzun uzun yürümeye inanıyorum. Sadakatli insanlara. Çıkarsız ilişkilere. Birbirinden medet ummak zorunda hissedilmeyen dostluklara. Çoklu sadakat efsanesine. Otobüste kitap okumaya; insanların sesini kısmaya, müziğin sesini açmaya..
Taşıyabiliyor olman, yükünün ağır olmadığı anlamına gelmez. Herkesin yolu da yükü de başka. Onu kimsenin küçümsemesine, değersizleştirmesine izin verme.
Söylenmemiş aşkın güzelliğiyledir
Kâğıtlarda yarım bırakılmış şiir;
İnsan, yağmur kokan bir sabaha karşı
Hatırlar bir gün camı açtığını,
Duran bir bulutu, bir kuş uçtuğunu,
Çöküp peynir ekmek yediği bir taşı…
Senin için mevsimleri sıraya diziyorum.
Kalbimin ortasında koca bir yılı ufaladım,
kurumuş çiçeklerimi sabırla suluyorum.
Bu ev daha fazla kaderden dem vurmayacak,
senin için sokaklara başkaldırıyorum.