Mümkün mü can kardeşim mümkün mü içlenmemek
yağmur atmaya başlayınca şöyle inceden inceye
bilmem nedir ne vardır koynunda şu akşamın
mevsim sonbahar ağaçlar yeşilden sarıya dönmüş
saat yedi sularında caddeler cıvıl cıvıl insan
mümkün mü can kardeşim mümkün mü içlenmemek
dertlerimiz varken tarife sığmaz
saadetten nasipsiz insanlar yaşarken
mümkün mü ‘ yârin serv-endamına’ şiir söylemek
Elden ne gelir hem ağlamak kifayet etmez
ne kadar cömert olsa gönül bir şeyimiz yok ki verelim
sizi ancak mısralarımız teselli edecek
şehrin kenar semtlerinde oturan insanlar
mümkün mü can kardeşim mümkün mü içlenmemek
düşündüğümüz andan itibaren sokaklar dolusu
kimsesiz çocuğu
evet ben de şairim bahsetmek isterim saadetten
ama neyleyim bir türlü dilim varmıyor
aç karnına aç karnına türkü söylemeye
Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları