...
Belki de bir kus sesiydi o yankılanan
Ya da rüzgar, agaç dallari arasından
Ya da ben bir üzüntü ve utanç dalgasi gibi
Çıkmazlarindan yüreğimin
Yükselen ben
Gördüm birden o iki el
O iki acı sitem
Benim ellerime doğru uzanan
Yalancı tan ışığının aydınlığında
Yok oldu
Ve bağırdı bir ses
Soğuk ufuklardan:
“Hosçakal! ”
En uzak mesafe ne Afrika'dır,
ne Çin, ne Hindistan,
ne seyyareler, ne de yıldızlar geceleri ışıldayan
en uzak mesafe
iki kafa arasındaki mesafedir, birbirini anlamayan...