Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?
İlk dörtlüğünde gelmesini istediğini, özlemini dile getirirken ikinci dörtlüğünde; “gelme artık neye yarar?” diyor Üstad Necip Fazıl. Bu dörtlüklerin arasından yıllar geçmiş olmalı ki ikinci dörtlüğün neden yazıldığı tam manasıyla idrak edilsin. Ama Üstad aynı anda binlerce duyguyu yaşamış gibi yazmış. Bizde yaşıyoruz sevgili okurlar.
Saygı ve rahmetle...