insanı üzen,attığı adımın karşılık görmemesi değil , bir mesafeyi aşmak için yöneldiği kimsenin ona kendisi kadar hissiyatlı olmadığını kavramasıdır. Kalbinin dostluk beslediği o kimseye atfettiği mânâ yüklü duygunun, bir anda anlamsızlaşmasıdır 
Hatice Ebrar Akbulut .
Konfor alanından çıkmamış olmanın yanıltıcı huzuru; Mutluluğumun nedeni, kendimi mutsuz hissetmemin imkansız olmasıydı. Huzur içinde, büyük bir güvenle yokuştan indim, çünkü çok iyi bildiğim işyeri ve orada karşılaşacağım tanıdıklar güvenilir şeylerdi.
Sayfa 227 - Can modern
Akıl hanı
İnançla eleştiri arkasındaki yolun ortasında akıl hanı vardır. Akıl, inanca başvurmadan anlayabileceğimiz şeyler olduğuna duyduğumuz inançtır; gene inancın bir biçimidir bu, çünkü anlamanın temelinde, anlaşılabilir şeylerin var olduğu varsayımı yatar.
Sayfa 236 - Can modern
Reader Follow Recommendations
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.
Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.