Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Tuana can

Tuana can
@Cantuana
Sıkı Okur
Her yere gidesim var! Hiçbir yere dönesim yok!
... hiç sıkılmazsanız, mükemmelliğe ulaşmak için çabalamak çok daha kolay olur.
Reklam
Kendi inanç ve isteklerimizi sorgulamak en iyi zamanda bile zordur.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Tuana can
Bir kitabı okumaya başladı
Hızlı ve Yavaş Düşünme
Hızlı ve Yavaş DüşünmeDaniel Kahneman
8.1/10 · 1.181 okunma
Kişi başkalarının varlığında bile yalnız kalabilir.
Reklam
Tuana can
Bir kitabı okumaya başladı
İnsanların Oynadığı Oyunlar
İnsanların Oynadığı OyunlarEric Berne
7.1/10 · 290 okunma
112 syf.
·
Puan vermedi
Bir Yaz Gecesi Rüyası
Bir Yaz Gecesi RüyasıWilliam Shakespeare
7.6/10 · 16,7bin okunma
198 syf.
·
Puan vermedi
Peri Gazozu
Peri GazozuErcan Kesal
8.5/10 · 4.056 okunma
Hadi önce, kendimizi kurtararak başlayalım şu işe.
Farkında mısınız, sahip olduklarınızın, başkalarının da işine yarayabileceği bir büyük sofradır yeryüzü?
Reklam
“Hocam, bu sarılma denen şey ne kadar önemliymiş meğer. Keşke çok daha önce birbirimize doğru düzgün, adam gibi sarılabilseydik. Biz kıymetini bilememişiz. "
Yetmiş sekiz yaşındaki İbrahim Aslan “dualarım kabul oldu” diye sevinçten ağlıyordu. Oğlu Emin’in kemikleri on sekiz yıl sonra bir kuyunun dibinde bulunmuş da ona seviniyormuş. Şimdi arkanıza yaslanın ve bir an düşünün n’olur. Bir baba, on sekiz yıl önce öldürülen ve kaybedilen oğlunun, kafatası ve kemikleri, yanmış halde bir kuyunun dibinde bulundu diye sevinç gözyaşları döküyor! Bundan sonraki tüm sevinçlerim bu ülkeye haram olsun...
“Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz. Herkesin mezarı kendine.”
Hekimliğimin yirmi beş yılı yetmedi kendisini ipe vermekten başka çare bilmeyen kız kardeşlerimin yarasına merhem olmaya... İhsan’ın yalnızlığına derman olmaya, Bektaş’ın bileğindeki mührü silmeye... Reyhan’ı bir kez olsun dinlemeye... Yetmedi. Bundan sonra yeter mi bilmem? Dilerim ülkemi yönetenler bir gün uyanırlar bu ölüm uykusundan. Dilerim bizden sonrası için bir parça ümit kalmıştır hâlâ...
Oğlu, sevdiği yemeğini bitirsin diye, ölüsünün yanında sessizce bekleyen annenin hikâyesini anlattığınızda bir arkadaşınıza, onun hiç tepki vermeden ağladığını görmüşseniz ya da bugünlerde, ağzınıza götürdüğünüz her lokma boğazınızdan bir türlü geçmiyor ve yutkunuyorsanız sürekli ve oğullarını birer birer toprağa veren annelerin ülkesinde, kendi oğlunuzu koklamaktan hicap duymaya başlamışsanız eğer, birbirinizin hayatlarını da fark etmeye başlamışsınız demektir. Bu da iyi bir şeydir. Şimdilik...
763 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.