Ahmet Özmen (@Catlaktesti) on 1000Kitap - 1000Kitap

Mr. Lorry, Miss Pross’un ne kadar kıskanç olduğunu biliyordu ama tüm o eksantrikliğinin altında yatan - yalnızca kadınlar arasında görülebilecek türdeki - o fedakâr yaratığı da biliyordu artık; bu kişiler yitirdikleri gençliğe, asla sahip olamadıkları güzelliğe, asla kazanacak kadar talihli olamadıkları becerilere ve asla kendi kasvetli hayatlarında parlamayacak olan parlak umutlara saf bir sevgi ve hayranlıkla köle gibi bağlanırlardı.

Sayfa 122

İki Şehrin Hikayesi Charles Dickens

Reklam

Ahmet Özmen

@Catlaktesti·

4y

Güneş hüzünlü hüzünlü yükseldi; güneşin üzerine vurduğu hiçbir şey sahip olduğu yetenekleri ve güzel duyguları kullanma becerisinden yoksun, Kendi yararı ve mutluluğu için hiçbir şey yapmayı beceremeyen; dahası bu feci halinin farkında olan ve bu feci halin onu tüketmesi pahasına kendinden vazgeçen bu adamdan daha hüzünlü değildi.

Sayfa 116 - Can

İki Şehrin Hikayesi Charles Dickens

Ahmet Özmen

@Catlaktesti·

4y

Bu adamı seviyor musun? diye homurdandı kendi kendine;”insan kendine benzeyen bir adamı neden sever ki? Sende sevilecek bir şey yok. Aman be! Kendinle ilgili neyi değiştirdin şu hayatta? Kaybettiğin ve olabileceğin şeyleri sana göstermesi onu sevmek için iyi bir neden olabilir. Onunla yer değiştirdiğini düşün bir, o mavi gözler sana aynı ona baktıkları gibi mi bakacaktı ve o üzgün yüz aynı şefkatle mi bakacaktı sana. Hadi ama, açık açık söyle. Ondan nefret ediyorsun.

Sayfa 109 - Can

İki Şehrin Hikayesi Charles Dickens