"Şimdi ikimiz de bir çeşit sürgün hayatı yaşadığımıza ve öyle çok başarılı, muzaffer ve mutlu olamadığımıza göre zor bir şeymiş hayat ! Şair olmak da yetmiyormuş."
Aşk şiirleri kalın ideolojik kitapların arasında eskimeye yüz tutuyordu. Birileri adına var olmanın kutsandığı bir algılayışla bakıyorduk hayata. Kimin için?
Ben sekiz yaşındaydım ve ölüm Melahat demekti benim için.
Ben sekiz yaşındaydım ve ölüm solgun bir yüz , dökülmüş saçlar, mavi bir çift göz demekti.
Ben sekiz yaşındaydım ve ölüm, okula bir kez daha gelmemekti.
Kaybettiğin hiçbir şeye ağlamanın anlamı yok anlıyor musun ? Sevdiğin kadını sokaktaki kadınlardan ayıran anlamı ona sen kattın. Olmasa da bir şey değişmeyecek. Hayatı kalabalıklaştırdıkça içinde kayboluyorsun.