Cassiopeia Leon

Ölümlülerin tasavvuru tıpkı suyun yolu üzerindeki kayayı çağlar boyunca aşındırarak biçimlendirmesi gibi tanrıları biçimlendirir, yüzlerini ve binbir türlü hallerini çıkarır ortaya. Bu tasavvur aynı zamanda tanrıların yurdunu da kurar
Reklam

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Reklam
Hiçbir şey, kaybedecek bir şeyi olmayan bir düşmandan daha tehlikeli değildir. diye düşündü.
Günümüzdeki bazı insanlar...
Her gün, her dakika bizi aşağılamaya çalışırdı. Önce bizi paramparça eder, sonra kırdığı parçalarımızı kendi istediği biçimi alacağımız şekilde yeniden yapıştırırdı. Sanki onun elindeki oyuncaklarmışız gibi. Adeta Tanrı'yı oynardı.
Şikayet etmek zaman kaybından başka bir şey değildir.
Reklam
Sanırım biz yetişkinler çocukları azımsamak gibi büyük bir hataya düşüyoruz.
Kitap, iyi bir arkadaş gibidir. İyi günde kötü günde daima yanındadır, sana yepyeni dünyaların kapılarını aralar. Kapağını aç, ardından da ruhunu.
“En tehlikelisi, umudunu yitirmiş bir çocuktur. Bir çocuğun yaşamında pek çok zor an yer alır ancak onun umudunu yitirmesine asla izin verilmemelidir.” ALFRED ADLER
«Benim değil, annemin ağlaması gerekirdi,» diyordu kendi kendine. «Hiçbir şey düşündüğüm gibi olmadı. Hiçbir şey. Meğer annem değişmiş. Ben de öyle. Ama sandığım biçimde değil. Anormal bir değişiklik olmuş. Annem daha büyümüş, bense küçülmüşüm. Anneme sırf bir yere gitmem gerektiği için gelmiş olmadığımı da anlıyorum. Eve döndüm. Çünkü korkuyor ve annemin yanında olmak istiyordum...»
İnsanlar ölünce zaman yavaşlar. Usulca vuku bulur ağır zamanlı olaylar...
Resim