Birçok kitabında bi tık daha az sevdim desem doğru olur sanirim . Kırlangıç Çığlığı ya da İstanbul Hatırasına daha bi zevkle okumuştum Başkomiser Nevzat 'ı aradım bu da benim algımla alakalı muhtemelen fakat konu cidden etkileyiciydi.Üzerinde uzun süre çalışılıp yazıldığı çok belliydi zira mitolojiyi polisiye ile harmanlayan her yiğidin harcı olmasa gerek ve Ahmet Ümit konuda oldukça başarılı.Türk polisiye okunacaksa ondan başkasını denemediğim için fikir beyan etmem biraz sor ama adam bu işi iyi yapıyor daha yavan bir alternatif okumaktansa denemeleri tercih ederim.
Gelelim kitaba genel hikaye çok güzel yine zekice harmanlanmış bir bulmaca gibiydi Taşları yerine oturttu derken ters köşe olduğum çok nokta oldu genelde hemen bulurum bunda baya uzun sürdü çözmem.Almanya özelinde işlenen ırkçılık ve sosyal statü sıkıntısı güzel aktarılmış. Dönem özelinde siyasi ideoloji öncelikle satır aralarına serpiştirilmiş,aile kavramı,homofobi ve nasyonal sosyalizm güzel aktarilip kafa karıştırarak acaba kim yaptı diye düşündürüyor.
Tarihi eserlerimize nasıl sahip çıkamadığınız acı acı yüzümüze vuruluyor.Beni en çok etkileyen kısım mitolojisi oldu bu işi çok iyi yapmış yazar.
Ama gözüm bi Başkomiser Nevzat aramadı desem yalan olur.
(Spoi)
Son kısımda Başkomiser Nevat'ı görünce bir yakınımı görmüş gibi hissettim.Ahmet Ümit sevenlere keyifli okumalar.
