Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
Ceyda Küçükoruç
Ceyda Küçükoruç
@Ceyda_K
Matematik Öğretmeni
Yüksek Lisans
İstanbul
87 reader point
Joined on June 2017
Şu anda okuduğu kitaplar
Mehmet Eroğlu ile ilk tanışmam bu kitapla oldu. Genel yorumlara bakılırsa talihsiz bir karşılaşma oldu diyebiliriz. Çünkü bu kitap bir serinin 3. Kitabıymış ve genel kanı seri içindeki en vasat olanı. Şimdi gelelim benim yorumlarıma:
Türk bir polisiye romanından beklediğim çok fazla bir şey yok aslında. Maalesef bu konuda global çerçeveye bakarsak epey gerideyiz. Benim bir kitaptan ilk beklentim akıcı bir üsluptur. Kolay okunmalı sizi içine çekebilmeli öyle bir kopmalısınız ki gerçek dünyadan biri sizi dürttüğünde ödünüz kopmalı. Bana bu hissiyatı yaşatan pek çok eser oldu ama bu onlardan biri değildi. Yine de vasat diye nitelendirmek acımasızlık olur. Sonuçta günümüzün pandemi şartlarıyla harmanlanmış kayıp bir kız polisiyesi. Yazarın iç dünyası ve ilişkileri ile de zenginleştirilmeye çalışılmış.
İşin özü şu ki 100 ile 150 sayfa arasında anlatılabilirdi gereksiz uzatılmış. İç seslere çok fazla yer verilmiş bu rahatsız edici ve konsantrasyonu dağıtıcı bir unsur bence. Hiçbir kitabı yarım bırakmak istemediğim için kitabı sonuçlandırdım. Her kitap şaheser olmak zorunda değil keyifli 2 gün geçirdim zaman kaybı diyemem. Yazarın bundan daha iyiydi denilen diğer iki kitabını da okuma listeme aldım.
160 sayfanın su gibi akıp geçtiği, okurken inanılmaz keyif aldığım ve nasıl olmuş da daha önce okumamışım dediğim bir kitap oldu. Sanki Hanri Cartier-Bresson karşımda, benimle hayatını, anılarını,tecrübelerini paylaşıyor gibiydi. Kitabı bir pazar öğleden sonrasında okumamın etkisi var mıdır bilmiyorum ama sahiden kahve eşliğinde bir pazar sohbeti gibiydi. Fotoğrafla ilgilenen, ayrıca tenis oynayan bir matematikçi olarak kitaptaki bazı cümlelerin nokta atışı beni işaret ediyor oluşu (matematik-fotoğraf-geometri-tenis-karar anı anahtar kelimeleri) hem şaşırttı hem mutlu etti.
Yazıları derleyen hazırlayan İlker Maga’ya eşsiz bir iş yaptığı için sonsuz teşekkür ederim. HCB sadece çektiği fotoğraflar ile değil, fotoğrafa ve hayata bakışı ile de her neslin kendine artı bir değer katması açısından tanıması gerekli olan bir şahsiyet. Onu kendi fikirleri cümleleri çektiği kareler ve anılarıyla birebir tanıma şansı yarattığı için, bu mükemmel derlemeyi oluşturduğu için tekrar teşekkürlerimi sunmak istiyorum.
Fotoğraf çekmeye ilgi duyan herkesi 1.sıraya koyarak bence herkesin HCB’dan öğreneceği kendine düstur edineceği fikirler olabilir. Bir hafta sonu kahvenizi alın ve okuyun derim. Keyifli bir 2 saat geçireceksiniz emin olabilirsiniz.
Stephen King gençlik yıllarımdan beri okumaktan büyük keyif aldığım bir gerilim ustası. Şu ana kadar hiçbir kitabında hayal kırıklığı yaşamadım bu kitabı için de büyük çoğunlukla aynı fikirdeyim. Kitabın giriş ve gelişme bölümü çok çok etkileyiciydi. İlk sayfasından itibaren sizi içine çeken bir kurgusu var. Sanki bir filmin içerisinde yol alıyormuşçasına heyecan içinde okuyup 300-400 lü sayfalara ulaşıyorsunuz. Ancak kitabın sonunu aceleye getirilmiş buldum. Sanki 600. Sayfaya kadar geldik artık bir yere bağlasak ve sonuçlandırsak iyi olur demiş ve hızlı bir bitiş yazmış bana göre.
Romanın baş kahramanları “özel”çocuklar. Onların kaçırılıp kapalı tutuldukları hiç kimse tarafından bilinmeyen Enstitü. Özellikle çocuklara orada uygulanan testler, ve bu testlerin sonucunda çocukların yaşadıkları, her şeye rağmen orada kurdukları dostluklar... Bunlar çok etkileyici bir tasvir ile anlatılmış, gözünüzün önünde karakterler ve mekanlar tüm detayları ile canlanabiliyor.
Çocukların özel yetenekleri ve konunun bağlandığı son noktanın gerçeküstü bir şekilde bağlanması pek memnun etmedi beni ancak gerilim ile mistik olayların birleşimi Stephen King ‘in birçok kitabında yaptığı bir manevra..
Sonuç olarak kitabı akıcı, etkileyici, tasvir yönünden zaman zaman rahatsız edici derecede kuvvetli, tüm bu sebeplerden ötürü oldukça başarılı buldum. gerilim/macera türü romanları sevenler için kralın bu kitabını da tavsiye ediyorum.
Reader Follow Recommendations
Domingo çok sevdiğim bir yayınevi ve benim üzerimde şöyle bir etkisi var: “Domingo’dan çıkan bir kitap beni hayal kırıklığına uğratmaz.” Ancak üzülerek söylüyorum ki bu bir ilk oldu. Arka kapak yazısı kitaptan çok daha güzel... Konu esasen ilgi çekici. Defalarca ölüp tekrar doğan Milo’nun hikayesi. Bildiğimiz reenkarnasyon’dan farklı olarak tüm yaşadığı hayatların detaylarını hatırlıyor Milo. Amaç tek ve sonsuz aşkı Ölüm ile kusursuzluğu yakalamak üst ruh’a ulaşmak. Bunun için pek çok deneyim şansı oluyor kimi zaman bu şansı mahvediyor kimi zamanda gayet güzel kullanıyor yeni hayat şansını ama acaba kusursuzluk için yeterli mi??
Kitabın kurgusu çok karmaşık okuma açısından kolay değil malesef hele bölümü tamamlamadan ara verirseniz tekrar başladığınızda muhtemelen 2-3 sayfa önceden başlamak zorundasınız. Olaylar o kadar ütopik ki gerçek hayatla bağlantı kuramadığımız için okuma zorluğu yaşıyorsunuz. Kitabın çevirisi de çok başarılı değil bence.
Reenkarnasyon ile ilgili piyasada çok daha başarılı kitaplar mevcut. Bu konu ilk defa
okuduğum bir konu değil. Güzel bir olay örgüsü ile müthiş işler çıkabilir film tadında bir roman olabilirdi. Ama maalesef bu kitapta o tadı alamadım ben.
Güzel bir aşk hikayesi olabilirmiş aslında. Eğer araya mistik öğeler kurgusal şeyler eklenmeseydi... Bermuda şeytan üçgeninde kaybolan bir çiftin aşk hikayesi ilgi çekici olabilir ama adada yaşanan mistik olaylar çok saçma. Lost adası ile bermuda şeytan üçgeni bilinmezliği harmanlanmış ortaya karmakarışık bir şey çıkmış. Rahmi ve yumurtalıkları alınan bir kadının adada hamile kalması gibi ya da adada hiç yaşlanmayan insanlar gibi... Pek sevmedim bu kitabı açıkçası. Tahmin ediyorum ki Sarah Jio kendi için oluşturduğu ve bundan önce yayınlanan 8 kitapla perçinlediği tarzın dışına biraz çıkmak istemiş ama olmamış bana göre. Yine de cümlelerin sadeliği her zaman olduğu gibi kolay okunan bir roman olmasını sağlıyor. Çabucak bitirebilirsiniz kitabı. Tam bir yaz romanı zaten. Ama benim gibi aşırı realist iseniz bir parça hayal kırıklığı yaşayabilirsiniz...
Nick HORNBY okumaktan çok keyif aldığım bir yazar.
Kitabımızın kahramanı Rob, 35 yaşında, iki arkadaşıyla birlikte bir plak dükkanı işleten, parlak bir kariyeri olmayan (belki de bunu istemeyen), kendini neyin mutlu neyin mutsuz edeceğinin farkına varamamış, biten ilişkisini (Laura'nın onu terk edişini) anlamaya çalışan bir adamdır...
Rob bu terk ediliş ile birlikte hayatını gözden geçirmeye başlar...
Bir erkeğin ergenlik öncesi, ergenlik dönemi ve yetişkinlik dönemlerindeki hayatı anlamlandırma şeklini, çevresindeki kişi ve olaylara bakış açısını akıcı ve eğlenceli bir dil ile okuyoruz.
"Erkek ne söyler, kadın ne anlar
" Erkek aslında ne ister, sonuçta ne yapar"
" Erkeğin hayali nedir gerçekte olabilecek olan nedir" ana fikirli bir roman desem yeridir...
Kitabın en çok beğendiğim şeyi mükemmel müzik seçimleri. Rob plak dükkanı sahibi olduğu için bol bol müzik içeriyor kitabın sayfaları. Mümkünse benim yaptığım gibi yapın, kitabı bahsi geçen şarkıların eşliğinde okuyun daha hoş olacağını garanti ediyorum.
Tek cümlelik bir özet yapmam istense şöyle derdim sanıyorum:
Elinizdeki bu kitap erkekleri anlayabilmek için bir erkek tarafından yazılmış ve bir kadının çevirisini mükemmel yaptığı, eğlenceli başucu kitabıdır :-)
Ateş böceğinin Şarkısı bir devam kitabı. Ateş böceği Yolu'nu okuyan ve benim gibi etkisinden uzunca bir müddet kurtulamayanların bu devam kitabını mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum. Bununla birlikte yazarımız ilk kitabı okumayanları veya okuyup hatırlamayanları düşünmüş olacak ki kitapta geçmişe atıflar mevcut.
Bir tesadüfün birleştirdiği
Barış Bıçakçı'nın kitaplarını kronolojik sırayı tersten takip ederek okuyorum :)
Kitaplarına değişik, akılda kalıcı ve merak uyandırıcı isimler vermesini çok beğeniyorum.
Bu kitap da ilk olarak beni ismiyle çekti kendine. Bir matematikçi olarak yere paralel bir gidişi tamam anladım da ya sonrası ne ola ki dedim ve böylece sayfaları çevirmeye başladım...
Kitapta intihar etmiş genç bir kızın ardından yaşananlar anlatılıyor diyebiliriz.
Başak ve Umut babalarının terk edip gittiği iki kardeştir. Yıllar boyunca hep bunun nedenini anlamaya çalışmış ama asla hiçbir zaman tatmin edici bir cevap bulamamışlardır. "Babamız nerede" adında bir oyun üretip hayal güçlerinin elverdiği oranda babalarının o an nerede, kiminle olduğu; neler yaptığı ile ilgili hikayeler üretmektedirler. Kitabın içinde ilerlerken hissediyoruz ki, yaşları ilerledikçe bu durum ikisine de daha ağır gelmektedir.
Başak'ın intiharı ile her şey değişir... Bu intihar Başak'ın üç kişilik çekirdek ailesinin çevresindeki herkesi bir parça etkiler; olaya dahil eder...
Soru şu: Bu intihar acaba gerçekten bir son mudur? Yoksa yeniden uyanış mı?
Kitabı bu kadar çok beğenmiş olmamın bence tek bir sebebi var. Beklediğim tahmin ettiğim hiçbir şeyi okumadım. Tamamen farklı bir açıdan ele alınmış intihar öyküsü diyebilirim. Kitabı bitirdiğinizde kapağı kapatıp üzerinde biraz düşünmek isteyeceksiniz...
Kitabın içerisinde 9 ayrı kadının öyküsünü bulacaksınız. Öykü kitaplarının en sevdiğim yönü hali hazırda bir kitaba devam ederken onu da araya birer birer ekleyebilmektir. Tıpkı yemeğin yanındaki salata ya da üzerine yenen bir tatlı gibi...
Kitabın anlattığı 9 öyküde yer alan kadınların ortak bir özellikleri var : hayat onları mutlaka bir seçim yapmaya zorluyor. Hal böyle olunca, bu öykülerde o kadınların çaresizliklerine, ikilemlerine, kafa karışıklıklarına şahit oluyoruz.
Bulunduğu yerden, yaptığı işten, kocasından, yaşadığı hayattan bunalan yeni arayışlar içinde olan veya böyle bir arayışı olmasa bile hayatın onlara seçenek sunduğu kadınlar... Acaba hayatları bu yeni tercihleri ile nasıl değişecek?
Kitap akıcı bir dille yazılmış, okuyanı sıkmıyor. Her öykü ortalama 35-40 sayfa civarında. Öykülerin sonu kendi yorumunuzu katabileceğiniz şekilde bırakılmış. O nedenle bir arkadaş topluluğu tarafından okumaya ve üzerinde sohbet etmeye oldukça açık.
Öyküleri sevenler için çerez kıvamında bir kitap. Keyifli okumalar...
Mutluluk, aşk, ün, popülerlik,başarı... Bunlar bir insanın hayatının çok güzel ve sorunsuz olabileceğinin bir işareti midir? Ya da varlıklarının sonsuza kadar sizinle kalacağının garantisi var mıdır?
Yaşamak için inanmamız şart. Birlikte olduğunuz kişinin size gerçek aşkı yaşattığına, aranızdaki o büyülü şeyin hiç bir zaman bitmeyeceğine, onunla
Ender ve Çetin liseden beri birbirlerinin en sadık dostu; hatta birbirlerinin tek dostudur. Aralarındaki yakın ilişki zaman zaman yanlış yorumlamalara mahal verecek kadar dikkat çekicidir. Zaman içerisinde hayatlarına giren kadınlar bile gelip geçiciyken onlar daima bir arada kalmışlardır. İkisinin hikayesi, aslında bu zor yakalanabilecek dostluğu
Bazı kitaplar henüz kapağına baktığınız andan itibaren sizi esir alır, adını okuduğunuzdaysa artık tamamen ona kapılmış hissedersiniz. Bir an önce onunla baş başa kalma duygusuyla yanar tutuşursunuz. Bazıları ise hayata farklı bir açıdan bakmanıza yarar. Fırtınalı, sürükleyici, heyecan dolu maceralar bahşetmez size ama yine de okuduğunuz için asla
ncelikle şunu belirtmeliyim ki "Kürk Mantolu Madonna", okuyup bitirdiğim an bende tekrar okuma isteği uyandıran nadir kitaplardandır. Eminim benim gibi düşünen okur sayısı da azımsanamayacak kadar çoktur.
Roman alelade bir kişi olan (ya da öyle görünen) Raif efendinin görünüşünün arkasında sakladığı gizlerle ilgili. İkinci Dünya
Kitabevinde dolaşırken tesadüfen denk geldiğim bu kitap beklentilerimi boşa çıkarmamasının yanı sıra yazarına hayranlık duyduğum bir kitap oldu. Öncelikle kitabın yazarı ile ilgili birkaç dipnot söylemek isterim; ki bu bilgiler kitabın ön sözünde zaten mevcut. Gabrielle Zevin 1977 doğumlu çok genç bir yazar. Üstelik yazdıklarıyla dikkat çekmeye
Profesörler genelde sıkıcı olurlar. Konuşurken sadece kendilerinin anlayabildiği bir terminoloji kullandıklarından ne dediklerini anlamanız için bilimsel sözlükle dolaşmanız gerekebilir. Dikkat kesilip onları dinlemeye çalışırsınız ancak bir noktadan sonra nasıl olduğunu anlayamadan koparsınız ve işin en kötü tarafı da bunu çaktırmamaya
