"Sonu gelmez kuşkulara kapılıp giderdin... Ama kuşku duymak seni öylesine yorardı ki sonunda kuşkudan kuşkulanmaya başlardın. Günün birinde, seni öğleden sonra, tek başına kafanda bir sürü şey kurduktan sonra görmüştüm. Kımıldamadan, taş kesilmiş gibi duruyordun. Yarıklarla, tuzaklarla dolu, dipsiz bir ormanda kilometrelerce koşsan daha az yorulurdun"