Ödedim fazlasıyla; borcum yok kimseye.
İncitemez artık kanayan yüreğimi
Geçmişin inatçı çalar saati.
Döndüm yeniden 'gezgin'liğime,
Ardımda sırtlan gülücükleri.
Bir başka şiir için
Kapattım bu uğursuz defteri.
Kimi zaman çocuğum,
Bir müzik kutusu başucumda
Ve ayımın gözleri saydam.
Kimi zaman gardayım
Yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar.
Ne zaman bir dosta gitsem,
Evde yoklar.
Sen ey kendiyle yetinen!
Artık suyumuz bulanık,
bir güneş bile olsa sonunda,
yolumuz kırık, önümüz karanlık
ve ağır tuğrası alnımızda
padişah yalnızlığın,
ama yine de umudumuz kalabalık
Sadece ben farklıyım
Biraz dalgın ve "uzak"
Bir hayli "karamsar"
Biliyorsun'
İçimde kirli bir balon gibi büyüyen boşluğun
Tek bir sebebi var
Senin yokluğun.