Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Nehir Defne Zehra Gedik

Reklam
Dünyadaki tüm yasaklar neye engel olabilmişti dünya kurulduğundan beri?
Sayfa 355Kitabı okudu
"... küçük bir "takdir", bazen dünyadaki tüm vicdanlı iyi "yetiştirme"ler kadar faydalıdır."
Sayfa 223Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yaşanmamış olmasını istediğim günlerin sayısı neden katlanarak çoğalıyordu hayatımda?
"...Bir kadının illa da evde oturup nakış işlemesi mi lazım?"
Sayfa 101Kitabı okudu
Reklam
"Allahaşkına dayı, bundan ne çıkar? Kadınlar artık çalışmaya başladı bu şehirde. Naciye Sultan himayesinde kurulan teşkilat tarafından, çalışmaya teşvik ediliyorlar. Yani sizin muhafazakâr Saray mensuplarınız dahi kadınların artık evlerde hapis kalmalarından yana değiller. İstanbul Belediyesi, kocaları muharebelerde ölen kadınları, evlerine ekmek götürebilsin diye işe almaya başlamış. Biz burada yedi göbekten tahsilli bir ailenin fertleri olarak neyi tartışıyoruz, kuzum? Mehoare neden sokakta tek başına yürümüş, bunu mu tartışıyoruz?" Kadınların o dönemde iş sahibi olmaları bile çok büyük bir gelişme olarak görülüyormuş. Fakat aradan 100 yıl geçmesine rağmen hala kadınların çalışıp çalışmaması gerektiğini tartışanlar var. Ayrıca bunu okuduğumda aklıma direkt Filenin Sultanları geldi. Yav, kadınlar uluslararası bir başarı elde etmiş, siz hala bacakların görünmesinin derdindesiniz. Böylesi insanlara "Stop it. Get some help.", diyesim var gerçekten.
"Büyük bir zihin için hiçbir şey küçük değildir."
Sayfa 86
"Sayılı günler içinde bana bir sonsuzluk verdin ve bunun için sana müteşekkirim."
Sayfa 264Kitabı okudu
Reklam
"Ama unutulmaktan korkuyorsun." "Evet tabii ki, dünyevi bir unutulmadan korkuyorum. Yani annemle babam gibi konuşmak istemiyorum fakat insanların ruhları olduğuna ve bu ruhların korunduğuna inanıyorum. Unutulmaktan korkmak başka bir şey, hayatım karşılığında hiçbir şey veremeyecek olma korkusu o. Eğer hayatını başkaları uğruna yaşamazsan en azından başkaları uğruna ölmelisin, tamam mı? Ben de ne yaşarken ne de ölürken anlam ifade edecek bir hayatım olmamasından korkuyorum."
Sayfa 173Kitabı okudu
Kavuşup Özgür Olalım
Küllerinin benim küllerimin üzerine düşüşünü hissedecek miyim? Pelion'da kırmızı yanaklarımıza soğuk soğuk konan kar taneciklerini düşünüyorum. Ona duyduğum hasret açlık gibi, içimi boşaltıyor. Akhilleus'un ruhu bir yerde beni bekliyor ama erişebileceğim bir yer değil orası. Bizi gömün ve mezar taşlarına adımızı kazıyın. Bırakın özgür olalım. Külleri benimkilerle karışıyor. Hiçbir şey hissetmiyorum.
Sayfa 348Kitabı okudu