125 syf.
·
Not rated
Çok uzaklardaydım, düğmeleri iliklenmiyordu yalnızlığımın, üstelik sende yaralıydın serçe kuşum, kanatların kanıyordu geçmişinden.. mavi bir örtüyle yürüyordun şarkıların göğsünde, büyüyordun, gözlerin büyüyordu.. kötülük ne bilmiyordun henüz, prangalarını kırmış sokağa kaçmıştın.. toprağa uzanan ellerinde papatyalar vardı, ilk fotoğrafın diyorum ilk fotoğrafın öyle kazınmıştı gözlerime.. Sicim gibi boşalan yağmura inat, bahara inancını tazeliyordun, yeşile başka bakıyordun.. bir zarf vardı ellerinde, hayal kurmayı unutmuştun, beni gördüğünde aklına martıların gelmesi bundandı.. Sahile vuruyordu topukların, ellerimden tuttuğunda yüreğinin dalgalarını hissediyordum, bir kayık, bir bulut, bir bahçıvan rüyasıyla çıkıp yanıma geliyordun sonra, öfken aniden duruluyordu.. Bak yine saygıyla bakıyorum sana, yanıma geliyorsun, iş çıkışlarım güzelleşiyor.. Memleketim biliyorum Trakya’yı, seni biliyorum, seni sevmeyi biliyorum..
Reader Follow Recommendations
Kimsenin görmediği yerlerde bak bana.
Kimsenin anlamadığı yerlerde anla.
Beni duy.
Sessiz çığlıklarımı, mağrur kaçışlarımı anla.
Birde törpüle ruhuma batan köşelerimi, sivri uçlarımı.
Sokağımdan geç, bak nasıl kirli duvarlarım.
İlmek ilmek nakışladığım bu nefreti söküp al bakışlarımdan.
Kirlenmiş gökyüzüme bir güvercin sal balkonundan.
Karanlık gecelerimi al benden.
Öyle çok karanlığım ki anlatamam.
Bakışlarındaki gündüzleri getir bana.
Beni anla.
Yangınlarıma rüzgar oluyorlar, söyle olmasınlar.
Söndürmelerini beklemiyorum, ama söyle onlara ateşimi körüklemesinler daha fazla.
Beni alıkoy göğüs kafesinde.
Beni anla.
Yolculuklar çekiyor içim.
Uzun yolculuklarımın varışı ol.
Ölümlerden yorulmuş ülkemin barışı.
Ruhumun her bir karışı.
Gözlerimin karası.
İçimin iyileşmiş yarası.
Fukara kalbimin nafakası ol.
Yalnızca olsan da, ol.
Yalnızca var ol...