Bir şey var aramızda
Senin bakışından belli
Benim yanan yüzümden
Dalıveriyoruz arada bir
İkimiz de aynı şeyi düşünüyoruz belki
Gülüşerek başlıyoruz söze
Bir şey var aramızda
Onu buldukça kaybediyoruz isteyerek
Fakat ne kadar saklasak nafile
Bir şey var aramızda
Senin gözlerinde ışıldıyor
Benim dilimin ucunda
"Demem o ki, ben şimdi sana kalk gel demem.
Beklerim hep ama gel demem.
Diyemem.
Çünkü öyle öğrendim.
Canım çok yanıyor şu an.
Eğer gelirsen, sarılırsan bana, yapıştırırsan kafamı göğsüne, ortalığı ayağa kaldırırcasına ağlarım.
Ama gel demem.
Diyemem.
Öyle öğrendim çünkü.
Öyle büyüdüm. "
"Konuşuyoruz desem, konuşmuyoruz da
Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik birbirimize bakarak Ne seviyoruz, ne de sevmiyoruz birbirimizi
Ne varız, ne de yokuz gerçekte
İki lamba gibiyiz, iki ayrı yerinden
Aydınlatan odayı
Değilsek de yakın birbirimize
Uzak da sayılmayız büsbütün
Gökyüzünde iki uçurtma başıboş
Yan yanayızdır sadece
Her çiçek bir çoğulluktur gününe göre
Yalnızlık çoğulluktur
Sanırım bir giz de yok bu beraberlikte"
"İnsanın hainliği, yaralarını kabullendiği için
Yaraları sevmek lazım
Karanlığı da
Karanlık iyidir, kir tutar
Acıysa insanı tok...
Gece kadar insanı seven yok
Bazıları iyi ki var, kimileri neyse ki yok."