"Hakikat arayışı daima gurebânın işidir. Gurebâ yani yalnızlık. Zaten düşünmenin kendisi yabancılaşmanın ana temelidir. İnsanlara, çevrenize bakın esas itibariyle bilmeyi istemezler. Hakikate toplu olarak gidilmez; herkes tek başına yürür bu yolculuğu. Düşündükçe itiraz etme, huzursuz olma ve huzursuz etme kapasiteniz artar. Kendi başınıza düşünüyor olmanız, kendi başına düşünme kabiliyeti olmayarları çileden çıkarır. Yığınlar asla hakikatin susuzluğunu çekmemiştir."