Yaşamak: Dünya adına acılı ben’ini taşımak.
Ama varolmak, varolmak mutluluktur. Varolmak: Evrenin ılık bir yağmur gibi içine düştüğü çeşmeye, taş bir havuza dönüşmektir.
Seni ölmeye zorluyorlar, çünkü yaşamından daha değerli bir şey olduğunu kabul ediyorlar. Savaş ancak ve ancak trajedi dünyasında varolabilir; insan, tarihinin başlangıcından beri trajik bir dünyadan başkasını tanımamıştır ve bundan kurtulmaya da gücü yetmemektedir.
Yine de, yeni tanışılan herhangi bir insan hakkında çok iyi bir görüşe sahip olmaktan özenle kaçınılmalıdır; yoksa, çoğu durumda olduğu gibi, insan kendisini utandıracak ya da zarara sokacak bir biçimde hayal kırıklığına uğrayacaktır.