Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Pieta
Pieta
@Dikenliteller
If it's just us, seems like an awful waste of space.
İstanbul
451 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
262 syf.
·
Puan vermedi
Garip akımının kurucularından şair ve kanaat önderi olarak birçok ünlüyü etkilemiş olan Melih Cevdet Anday’ın roman da yazdığını öğrenince hemen okumak istemiştim.. Gizli Emir Olağanüstü Hal dönemini anlatmak için yazılmış eleştirel bir roman. Beckett’in Godot’yu Beklerken romanından çok büyük izler taşıyor. Konusu ve eleştirel özelliği sebebiyle ilk sayfalarda ilgimi çekse de sonunda benim için bir işkenceye dönüştü bu kitabı okumak. Her sayfada defalarca tekrarlanan ‘gizli emir’ kelimesi, bir yere bağlanmayan diyaloglar beni çok yordu ve günlerce elimde oradan oraya süründü kitap. Anday’ı tanımak için yanlış bir seçimde bulunmuşum sanırım
272 syf.
8/10 puan verdi
Nasıl bu aralar hangi rapçiyi dinlemeliyiz, birini seviyorsak diğeri kötüdür gibi tartışmalar varsa, tam ortaokul yıllarıma denk gelen zamanlarda Harry Potter’cılık ya da Yüzüklerin Efendisi’cilik (o zamanlar ‘fan’ kavramı da yoktu çünkü) vardı. O günlerden kalma mı yoksa cidden hikayeye bir türlü ısınamadığım için mi bilmem Yüzüklerin Efendisi’ne hep mesafeli yaklaşmışımdır ama aksine Potter serisini ise bir o kadar severim. Biraz bu önyargımı kırmak biraz da popüler olan bir şey okuma isteğiyle Tolkien’in metinlerinden oğlu tarafından derlenmiş ‘Beren ile Luthien’i okudum. Kesinlikle çok başarılı bir şekilde kurgulanmış bir destan var ortada ama kitabın hazırlanışı ve sunuşu eserin etkisini düşürmüş. Girişteki ‘Tolkien’in Dünyası’nı bilmeyenler için yorucu gelen anektodlar ve kronolojiye çok dikkat etmeden tekrar eden metinler sebebiyle kitabın gücü eksilmiş. Tolkien’in büyük emek verdiği manzum kısımların Türkçe’ye çevirisi ne kadar başarılı ise artık oldukça canımı sıkan İthaki’nin özensiz yaklaşımı sebebiyle neredeyse her sayfada var olan yazım yanlışları da o kadar amatörce. Her şeye rağmen okuduğuma sevindiğim ve Tolkien edebiyatını sevenlerin muhakkak okumasını tavsiye ettiğim bir kitap.
224 syf.
7/10 puan verdi
Okuduğum ilk uzun soluklu Murakami romanı. Neredeyse çoğu Murakami okumayı seven kişinin söylediği gibi yazarın kendine has bir dünyası ve kalemi olduğu konusunda hemfikirim. Kitabın ağır ağır akan ve doyurucu bir tarzı var. Bir aşk kitabı gibi başlayan eser, ortalarında polisiyeye dönecek izlenimi yaratırken bir anda ağır metaforlar içeren duygusal ve edebi yönü ağır bir kitaba dönüşüyor. İçinde bolca etkileyici ve gerçekçi betimlemeler de bulunuyor. Kitapla alakalı kendimi eksik hissettiğim bir yan var; olay örgüsü akarken bir anda bahsedilmeye başlanan mecazlar ve metaforları anlamakta güçlük çektim hatta bazı yerlerde anlayamadım, bağ kuramadım. Eğer o noktada da eksik kalmasaydım çok beğendiğim bir kitap olacaktı, umarım sorun bende değildir :)
Okur Takip Önerileri
120 syf.
·
Puan vermedi
Evet, bugün size Sait Faik’in Abasıyanık adlı kitabını tanıtacağım:):) Kapak resminin hikayesini ve kitabın adının neden ‘Kayıp Aranıyor’ olduğunu son sayfaya bırakmış olan 105 sayfalık bir Sait Faik eseri... Okurken büyük keyif aldığım ve en iyi Türk öykücülerin başında gelen Abasıyanık mahalle baskısı mefhumuna dokundurarak, özgürlüğüne düşkün bir konsolos kızının aşk hayatını ve iç dünyasını anlatmış. Eserin akıcılığı, yazarın kendine has dili ve diyalogların orijinalliği ilk etapta farkedilen artıları. Kitap kısa olmasına rağmen dönemin sorunlarına dokundurmaktan da geri kalmamış. Öyküseverlere rahatlıkla tavsiye edebileceğim bir kitap.
100 syf.
·
Puan vermedi
Arthur Schopenhauer‘ın Aşkın Metafiziği kitabını bitirdim... 1 günde bir solukta olmasada da, sindirmesi zaman alacak biliyorum...
1K’ya alıntının alıntısını yaparmış gibi hissederim diye çoğu bilenen/bilinmeyen ustanın sözünü paylaşamadım bile...
Bir çoğundan esinlenerek oluşturulmuş aşkın hiç felsefik ele alınmadığını sorgulatan naçizane şahsen ‘aşktan ilham ve nefes aldıran’ bir eser olmuş.
Bakın tavsiye ederim etmesine de... önce bir aşkı yaşadığınızı bilip de elinize alın derim...
Kıyas yapacak his bulmak için.. malum kıyaslamalara açılıyor kapılarımız..
vesselam
240 syf.
·
Puan vermedi
Kapağında “Tüm zamanların en iyi casus romanı.” tanıtımı bulunan ‘Soğuktan Gelen Casus’ kitabını okudum. Yazarı John Le Carre’nin bu türün en kuvvetli kalemi olduğunu önceden duymuştum. Polisiye okumayı çok seven biri olarak çok yakın bir tür olan casus romanı türünü de kendime yakın buldum. Eser gayet akıcı ve anlattığı dönemin şartlarını başarılı bir şekilde yansıtmış. Kitabın özellikle son 50 sayfasında hikaye doruk noktasına ulaşıyor ve kitap bir solukta bitiyor. Çarpıcı ve az tahmin edilebilir olduğunu düşündüğüm sonu ise hikayeye renk katıyor. Kitaba dahil olan karakterlerin çokluğu ve eserin merak duygusunu korumak amacıyla atlanarak aktarılan olay örgüsü sebebiyle ilk sayfalarda dahil olmaya zorlansam da beğendiğim ve bu türü severlere rahatlıkla önerebileceğim bir kitap olduğunu düşünüyorum.
328 syf.
7/10 puan verdi
Uzun zaman önce tarzını merak edip almayı düşünmüştüm ama kapağındaki çizim bende piyasa kitap algısı uyandırdığı için almaktan vazgeçmiştim. Yaklaşık 15 gün önce D&R’ın Can Yayınları için yaptığı 7₺ kampanyasında yeniden karşıma çıkınca alıp okudum kitabı. Kimilerinin dilini edebi bulmayacağı için mesafeli duracağı ama yeni nesil birçok yazarın temsil ettiği ve yakın zamanda yeni bir tür olarak adlandırılacağını düşündüğüm özgün, akıcı ve rahat bir tarzı var yazarın. Yeşilçam filmi tarzında akıp giden bir konuya sahip kitap. İçinde bolca argo ya da sokak jargonu sözcük ve sözler var ayrıca. Ki bu kimilerince karşı çıkılsa da edebiyata muhakkak dahil edilmesi gerektiğini düşündüğüm bir tarz. Ekşisözlük’te komik bir paylaşım okuyor hissi var kitabın çoğu sayfasında. Sonuna doğru akıcılığını biraz daha korusaydı yüzde yüz olumlu bir yorum da yapacaktım kitap için ama eğlenceli, akıcı ve farklı bir kitap okumak isteyenlere tereddütsüz tavsiye edeceğim bir eser
392 syf.
·
Puan vermedi
Son zamanlarda sürekli merkezinde bulunduğu tartışmalarla ve çıkardığı yeni kitabıyla gündemde olan Elif Şafak’ın okuduğum en iyi kitabı oldu “On Dakika Otuz Sekiz Saniye.” Ve tek kelimeyle mükemmel buldum kitabı, çok etkilendim. ‘Akıl’, ‘Beden’ ve ‘Ruh’ olarak 3 bölüme ayırdığı kitabında ‘Tekila Leyla’ lakaplı bir hayat kadınının öldükten sonra geçen 10 dakika 38 saniyede hatırladığı kokular, tatlar, olaylar ve kişiler eşliğinde hikayesini okuyoruz. Bir yandan da biri trans birey, biri aşiretten kaçmış bir şarkıcı, biri Arap sığınmacı, biri Afrika’dan yolu Türkiye’ye düşmüş bir kadın ve biri de çocukluk arkadaşı olmak üzere beş kadim dostunun ve komünizm hayali kurarken aşık olup onu genelevden kurtaran eşinin hikayelerine dokunuyoruz. Tüm bunlar olurken de kozmopolit İstanbul’un gerçekçi ve maalesef can yakan bir resmi de çiziliyor gözlerimizin önünde. Ötekileştirilmiş ve dışlanmış bu karakterlerin hikayelerini okurken aslında ne kadar da farksız olduğumuzu bir iğne batırır gibi hissettiriyor yazar. 1960’lardan başlayıp 1990’a kadar geçen süreçteki ülkemizin önemli siyasi olayları da bir köşesinden ve can alıcı şekilde beliriyor hikaye boyunca. Farklılıklara alerjisi olan ve hayata bağnazca yaklaşan kişilere tedavi olarak bile okutulabilecek bir eser çıkmış ortaya. Bu incelemede tavsiye hakimdir. Duyurulur:)
416 syf.
·
Puan vermedi
Hediye olarak edindiğim Itırşahi isimli romanı bitirdim. Gerilim/komedi türünde 411 sayfalık bir kitap. Günlük tarzıyla yazılmış. Goodreads’teki yüksek puanı, ilginç ismi ve konusuyla çok ilgimi çekmişti ama edebi yönü çok kuvvetli değildi. Çocukluğunda yaşadığı travmatik olaylar sebebiyle sık sık öldürme güdüsü kabaran, kadın bir gazete çalışanının günlüğü olarak özetleyebiliriz kitabı. Popüler şeylerden ve kişilerden çok fazla bahsedildiği için İngiltere’de yaşayan bir okur olsam belki çok daha eğlenceli bulabilirdim kitabı. Bir anda bitip bir yere bağlanmayan sonu ve hayat tarzımızı çok yansıtmaması sebebiyle çok beğenmediğimi söyleyebilirim. Yine de akıcı olması sebebiyle farklı bir kitap okumak isteyenlere önerilebilir.
148 syf.
·
Puan vermedi
En büyük romancılardan biri olan Nobel ödüllü yazar çok büyük bir kılıçbalığı yakalayan yaşlı bir balıkçının hikayesini anlatırken insanların azmini, vazgeçmeyişini, iradesini ve doğanın da belirli bir döngü içinde devam eden düzenini çok başarılı bir şekilde aktarmış. Ayrıca bunu yaparken okuyucuyu balıkçılık terimlerine boğmadan ve ustaca bir kurguyla yapmış. Su gibi akıp giden bu eseri herkese tavsiye ediyorum.
400 syf.
·
Puan vermedi
Bu kadar dolu bir polisiye roman okuyacağım asla aklıma gelmezdi ama Patasana kitabında bunu yaşadım. Akıcılık, sürükleyicilik, heyecan, gizem ve kurgu en üst düzeyde ve kitabın sonuna kadar azalmadan devam ediyor. 400 sayfalık olmasına rağmen 2 günde elimden neredeyse bırakamadan bitirdim kitabı. Gaziantep’te tarih için çok önemli buluşlardan birine imza atmakta olan akademisyenlerden oluşmuş bir arkeolog ekibinin çalışmaları sırasında işlenen cinayetler konu edilmiş romanda. Bir yandan günümüzdeki olaylar ilerlerken bir yandan Hitit döneminden kalma tabletlerdeki yazılar bağlantılı olarak konuya ekleniyor. İçinde Ermeni olayları, terör örgütleri, birbirine geçmiş diller, dinler, tarih, Fırat nehri, Antep yemekleri ilmek ilmek işlenmiş sayfalar var. Sonunda da ilginç bir motivasyonla ölümleri gerçekleştiren sürpriz katil ortaya çıkıyor. Kitabın ortaya koyduğu fikir ve Ahmet Ümit’in ülkemiz için çok hassas konular olan bazı olaylara korkusuz yaklaşımı çok başarılı. Tarih öncesi dönemlerin anlatıldığı tabletler ve karakterlerin anılarını anlattığı kısımlarda kullanılan dil de biraz daha otantik olabilseydi hayatımda okuduğum en güzel roman diyebilirdim rahatlıkla ama o da kusuru olsun bu muhteşem kitabın. Arkeoloji, tarih ve polisiye severlerin çok seveceğini gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.
158 syf.
·
Puan vermedi
Nobel Edebiyat ödüllü Hermann Hesse’nin Siddhartha adlı eserini Can Yayınları’nın tasarımını çok sevdiğim Minikitap baskısından okudum. Anlattığı konu itibariyle ilgi çekici ve dünya genelinde çok beğenilen bir kitap olduğunu öncelikle belirtmeliyim. Kitaba da adını veren baş kahraman Siddhartha yaşamı boyunca hayatın anlamını arayan ve sonunda bunu bulan mistik bir kişilik. Hikaye de onun başından geçenler ve çok yakınındaki üç beş kişi ile olan diyaloglarından oluşuyor. Eser ile ilgili kendi fikrime gelirsem çok beğendiğimi söyleyemem. Sürekli tekrarlanan cümleler, sayfalar boyunca bitmeyen maneviyat arayışı ve felsefe ile mistisizm kokan diyaloglar beni genelde sıktı. Yine de yumuşak bir hikaye sevenler ile maneviyat arayışında olanların okumaktan sıkılmayacağı bir kitap olduğunu söyleyebilirim.
76 syf.
·
Puan vermedi
Uzun zamandır okuma sırasında beklettiğim ünlü Japon yazar Haruki Murakami’nin kısa hikayesi Fırın Saldırısı’nı okudum. Öykü çok kısa ve son zamanlarda popüler olan kısa öyküleri illüstrasyonlarla süsleyip para kazanma amacıyla hazırlanmış bir kitap ortaya çıkmış. İlk defa okuduğum yazarı bu kadar kısa bir öyküyle değerlendirmek doğru olmaz diye düşünüyorum. Okuduğum eleştirilerden birinde bir kitapçıya girip 10 dakikada bitirin çıkın yazıyordu, eğer koleksiyon amacınız yoksa tamamen katılıyorum bu görüşe. Yazdığı daha kapsamlı bir eseri okuyana kadar Murakami ile ilgili yorum yapmamayı seçiyorum.
139 syf.
·
Puan vermedi
Öznel anlatımı ağır basan Albert Camus’un Düğün- Bir Alman Dosta Mektuplar adlı romanını bitirdim. Malum ikinci savaş sonrası Almanya’nın keskin kararlarının işlendiği bu roman tek taraflı olarak yansıtılması sebebiyle ilgimi azalttı doğrusu. Fakat işleyiş ve dili radikal bir Yazar olan Camus babamız tavrından ötürü önerebileceğim kitaplar arasına ekledi. Ama şiddetle değil, yazarı popüleritesi yüksek kitaplarla anılmaması açısından önermek istiyorum.
192 syf.
·
Puan vermedi
Bodrum ve Muğla için yaptığı çalışmalar sebebiyle Bodrum’un antik çağdaki ismine ithafen Halikarnas Balıkçısı adıyla bilinen Cevat Şakir Kabaağaçlı’nın ilk romanı Aganta Burina Burinata’yı bitirdim. Yazarı araştırınca en çok göze çarpan bilgi olan şiirsel anlatım daha kitabın ilk cümlesinden itibaren göze çarpıyor. Ayrıca ustaca kullanılan benzetmeler de anlatıma büyük güç katıyor. Çocukluğundan itibaren çevresindeki herkesin karşı çıkmasına ve tüm güçlüklerine rağmen denize tutkun olan Mahmut’un hikayesi anlatılıyor. Deniz insanları ile toprak insanlarını karşılaştıran bir denize güzelleme de diyebiliriz aslında. Eserin eksi tarafı içinde çok fazla denizcilik terimi bulunması( ben bu konuda kendimi bilgili görmeme rağmen eski terimler de bulunması sebebiyle okurken birçok terimi anca tahmin edebildim). Bir de anlatımda akıcılık yok, olaylar bazen dakika dakika anlatılırken bir anda yıllar geçiyor. Bu da kopmaya sebebiyet veriyor. Ama her şeye rağmen sırf o süslü dili ve benzetmeleri sebebiyle okunmayı hakediyor. Bu arada meraklısı için kitabın adı da “Serenlerin üstündeki alt ve üst direkleri tut!” anlamına gelen bir denizcilik terimi. Genelde tekneler denize atılırken kullanıldığı için kitaptaki ana karakterin duygularını harekete geçiren bir terim.
