Konusu: Onları hastalıklı, yaratık, şeytan olarak görüyorlardı. Dışlıyor, cezalandırıyorlardı. Oysa ki hiçbir şey bildikleri yoktu. Onlar sadece daha fazla sevgi ve ilgi istiyorlardı..
Otizmli bireyler zamanla iyileşmeye başlamışlardı. Kimse bunun nasıl olduğunu bilmiyordu. Sadece bir Türk durumu fark edip araştırmaya başlamıştı. Nurgül Turanlı. Oğlu Ercan da bir otizmli bireydi. Otizmli bireyler iyileşirken diğer insanlar tek tek ölüyordu. Nurgül, araştırmalara başladı. Bunun kaynağımı buldu ama kimse onu dinlemedi ve ona inanmak istemedi.
Tarih 25 Temmuz 2021’i gösterdiğinde işte her şey bir anda değişti. Herkes bir anda ölürken otizmli bireyler hayattaydı. Ve hayatta kalanlar dünyayı çok daha güzel bir hale getirecekti. Birlikte, sevgiyle her şeyi düzene koyacaklardı..
İnceleme: Kitabın konusu farkındalık yaratıcı. Dili akıcı, kurgu güzel. Türk karakterlerin olması ve onların bir şeyleri düzeltmeye çalışması da beni mutlu etti. Gerçekten konusu çok güzel bir kitap.
Şimdi şunları söylemek istiyorum.. Kitap, bizi yine yaptığımız bir yanlışla yüzleştiriyor. Otizmli bireylere farklı davranmamızla.. Onlara ya acıyoruz ya da görmezden geliyoruz. Aslında tek yapmamız gereken onları daha çok sevmek ve ilgilenmek. Her otizmli bireyin annesi şöyle dua eder; “ Allah’ım benim canımı çocuğumun canından önce alma.” Bu dua aslında biz insanların ne kadar kötü olduğunun bir çığlığı. Annelere bunu hissettiren bizleriz. Bize ne yazık.. Unutmayın Otizm bir hastalık DEĞİLDİR!
