Sait Faik’in dediği gibi “sevmek bir insanı sevmekle başlıyor herşey” kurgusu üzerinden bu eserin okunması insanda çok farklı bir duygu ve hissiyat oluşturmuyor değil. Lâkin kitabın sonunun bu şekilde bitmemesi gerektiği kanaatindeyim. Girizgah ve gelişmenin olduğu ancak olay örgüsünün bir sona bağlan(a)mayışı bla bla bla. .. Kitaba şu cümle, insanı insan olarak sevmek, değer vermek, hakir görmemek, ötekileştirmemek, istihza etmemek ne de güzel gider.
