Divan edebiyatı, Türk edebiyatı tarihinde bir ilerleyiş, bir gelişme değildir. Fakat bir geriliktir, dil bakımından, beşyüz yıl sürmüş bir kaytaklıktır. Bunun içindir ki, Türk edebiyatı tarihinde yer almaz. Kaytaklık gelişme kabul etmez ve üzerinde işlenemez.Divancılar bol bol insanlar, armağanlarla ceplerini doldururken, millî şiirleri söyleyenlere kaba Türk deniyordu! Biz, bu zihniyeti nasıl yaşayabiliriz?