"Sahiden her şey saçma mı, hayatın hiçbir anlamı yok mu? Bence öyle! Yok, hiçbir şey yok. İnsanın biyolojik fonksiyonlarına aşırı bir anlam yükleme çabası içindeyiz. Çünkü hiçlik zor geliyor."
Hayat bir şekilde devam ediyordu..
Olacaklardan habersiz kendi kurduğu küçük dünyasında yaşamaya çalışıyordu. Bazen çok yoruluyor pes etmek istiyordu ama sonra aştığı diğer zorluklar aklına gelince bir kere daha başarabileceğine kendini inandırıyor daha güçlü devam ediyordu. Ne zaman tam anlamıyla güçlü olacaktı? Bu sorunun cevabını hiç bulamadı...
Yine bir sabah rutin hayatına başlarken aynı anda kendi kafasında yaşadığı dünyayı da düşünüyor gülmeyi başarıyordu. Evet bu gerçekten yapması gereken şey gülmek.