Ve üzüntünü unuttuğunda (insan her zaman unutur üzüntüsünü) beni tanımış olduğuna sevineceksin. Hep dostum olarak kalacaksın. Benimle birlikte gülmek isteyecek canın. Ve kimi zaman gidip, öylesine, keyfince, pencereyi açacaksın... dostların senin gökyüzüne bakarak güldüğünü görünce şaşıracaklar. O zaman onlara diyeceksin ki: "Evet, yıldızlar beni hep güldürür!"