yazar Marquis de Sade olunca felsefenin boyutu biraz daha estetikleşiyor.
öncelikle analiz yapma yeteneği olmayan kişi okumasın bu tarz kitabı. çünkü hem cinsellik içerikli öğeler hem de anlatılmak istenilen şeyin anlaşılmayıp kişiyi oldukça sapkın bir yola itebilir. kitap bambaşka bir boyuttan bahsediyor. şimdi kitabı teşhir etmeden biraz anlatayım.
dünyayı iyi-kötü, güzel-çirkin, üst-alt olarak sınıflandırılmış halinden çıkarıp haz veren/vermeyen bağlamına çekerek irdelemiş olan Sade, bu eserinde euqenie, dolmance ve saint-ange karakterleri üzerinden bir anlatım bütünlüğü yaratmıştır. sadizmin isim babası olan Sade, kendi haz dünyası içerisinde öylesine kaybolmuştur ki okuduğunuzun karakterin değil de ''onun fikri'' olduğunu anladığınız her an ya nefret ettirecektir ya da bağımlısı olacaksınız.
doyumsuzluk ve haz eğrisi üzerinden öyle bir işlenmiş ki ben yazarın izlediği taktiğe hayran kaldım diyebilirim.