Aralık
@Duvardakiresim
40 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
“İki kent arasındayım, biri bilmiyor beni, öteki artık tanımıyor.” Jean Paul Sartre’ye ait olduğu söyleniyordu. Bazen bir cümle sizi öyle iyi anlatır ki, kitaplar, hikayeler, okumak bu yüzden güzeldir. Aslında o anda o cümlenin sizi ne kadar iyi okuduğunu fark edersiniz.
Hep bir şeylere geç kalıyordu. Bu, korkularından uzak durmanın en kurnaz yoluydu. Kendine bile itiraf edemediği hayattaki en büyük aldatmacası.
Yalnızlık
Yalnızlık etrafında kimsenin olmamasıyla değil, konuşabileceğin, seni dinleyecek birilerinin olmamasıyla ilgiliymiş. Yine de hiç kimse seni tam olarak anlamayacaktır, çünkü yaşadıklarını ve hissettiklerini senden başkası bilemez, anlamaz.
Sizi en iyi ifade ettiğini düşündüğünüz alıntılardan birini paylaşabilir misiniz? Ben Sabahattin Ali’den “Zaten küçüklüğümden beri saadeti israf etmekten korkar, bir kısmını ilerisi için saklamak isterdim. Bu hal gerçi bir çok fırsatları kaçırmama sebep olurdu fakat fazlasını isteyerek talihimi korkutmaktan her zaman çekinirdim.” diyebilirim.
Eğer sadece yapabildiklerinle yetinip sürekli onları yapamaya devam edersen, hiç bir zaman şu anda olduğundan daha fazlası olamazsın.-Kung-Fu Panda
“Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor.” Bugün bu söze rastgeldim. Paulo Coelho’ya ait diyordu, araştırmadım emin değilim ama bazen en içinden çıkılamaz duygular böyle en sade cümlelerde karşına çıkıverir.
Şu çay kadar iyi poz veren başka bir nesne var mı? Her fotoğrafta güzel çıkıyor.
Her buzdolabını açtığında, ona bile zahmet verdiğini düşünen biri ne kadar mutlu olabilirse o kadar mutluydu işte bu hayatta. Kimseyi üzmemek üzerine kurulan bir yaşamda olunabilecek kadar mutlu.
“Bir gün daha yaşandı ve bitti, küçük sevinçleri ve küçük kederleriyle… S.Aksu
Sanki yüz yıl yaşadım.
Oysa yarısına bile varmadım.
Fakat düşününce geçmişi;
Hatıralar ne kadar eski,
Ne kadar uzak çocukluğum,
Dinleyip unuttuğum bir masal gibi şimdi.
Çocuklar küçüktü, komik bir şey olmuştu ve ben de gülüyordum. “Anne” dediler. ”Sen gülünce biz çok seviniyoruz.” Eee ne demiş şair; ne cenneti merak ediyorum ne de cehennemi. Çünkü ben annemi gülerken de gördüm ağlarken de. Anneler üzülmesin, anneler ağlamasın.