“Ah,bu bakışların bazen nasıl manaları,nasıl incelikleri,nasıl renkleri vardı.Ne ifade edilemeyen,anlaşılması mümkün olmayan şiirleri,insanı nasıl birden mutluluk semasına kavuşturan renkleri vardı.Bazen derin,siyah,vakur sustuğu olurdu; o sustukça adeta ölürdü.Bazen hükmeder,emreder,sonra dost olur,hoşnuttur bazen ,lütufkârdır zaman zaman..Bazen sadece: “Seviyorum ve mutluyum!” derdi.
Ah,bu bakışlar ona ne mutluluklar veriyordu.”