Ece

Varlığımızın özünde bulunan,dolayısıyla da devredilemeyen acı bu süre boyunca ızdıraba ilişkin belirli bir dış sebep olmadan yüzlerce noktaya dağılmış vaziyettedir ve şimdi bütünüyle gözden kaçırdığımız şeyler üzerine yüzlerce küçük terslik ve tuhaflık biçiminde ortaya çıkar;zira acı kapasitemiz,başka zaman dağınık halde bulunan bütün ıstırabı tek bir noktada yoğunlaştıran o asıl musibetle dolmuştur.
Reklam
Fakat çocuklar ve yetişkinler başka türlü olmayacağını açıkça gördüklerinde yetinmeyi çok iyi bilirler: Animo in pectoribus nostro domito necessiate. “Gemlemek zorundayız göğsümüzdeki yüreğimizi.”
Zira gerçekte insanın kendi güçlerini kullanmasından ve hissetmesinden başka hiçbir zevk yoktur ve en büyük acı,insanın güce ihtiyaç duyduğunda yokluğunu hissetmesidir.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ece tekrar paylaştı.
"Optimus ille animi vindex, laedentia pectus Vincula qui rupit, dedoluitque semel. " "Göğsünü saran zincirleri kırıp sızlanmayı kesen kimse, ruhunun en büyük kurtarıcısıdır."
...Bu nedenle salt isteme ve yapabilme kendi içinde henüz yeterli değildir,aynı zamanda insan ne istediğini bilmelidir ve ne yapabildiğini bilmelidir.Ancak bu şekilde karakter gösterebilir ve ancak o zaman doğru bir şey yapabilir.
Reklam
767 öğeden 31 ile 45 arasındakiler gösteriliyor.