Seni yalnızlığından tanıdım
Kirpikleri kırık çocuk
Hüznün nasılda benziyordu
Benim ilk gençliğime.
Seni kendimden tanıdım çocuk
Biraz öfke, biraz umut çokça onur
Olan kendimden
Eğildim, öptüm yıkık alnından
Uzaktın, kıyamadım sessizliğine
Biraz daha dedim içimden biraz daha;
Gün olur, onuru güzel çocuk
Acı da yakışır insanın yüreğine
Şükrü Erbaş