Eda Boztemur

Ufacık zerrecikler, toz parçacıkları ve tozdan ibarettik. Sahil boyunca uzanan, birbirinden farksız kum tanecikleri kadar çoktuk. Doğuyor, yaşıyor ve ölüyorduk. Bu döngü sürüp gidiyordu. Bir sürü hayat yaşanıyordu. Ve öldüğümüzde yitip gidiyorduk. Birkaç nesil geçip gidiyordu. Ve hiç kimse doğduğumuzu bile anımsamıyordu. Hiç kimse göz rengimizi ya da içimizi kasıp kavuran tutkularımızı hatırlamıyordu. Er ya da geç hepimiz çimler arasında bir taş, yosun kaplı bir mezar taşı oluyorduk... Hatta bazen o bile olamıyorduk.
Sayfa 110Kitabı okudu
Reklam
Periler, gelin alın beni bu ruhsuz dünyadan, Sizinle rüzgârda gezinmek istiyorum, Düzensiz akıntılarda koşmak Ve dans etmek dağların tepesinde bir alev gibi.
Suya yaklaşma, sevgilim, Uzak dur kıyıdan ve denizden. Suyun üzerinde yürüyemezsin, sevgilim; Göl alır seni benden.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Eda Boztemur tekrar paylaştı.
İnsanın zor durumda kaldığında kendini keşfedip, içindeki gücü en parlak hâliyle açığa çıkartması eşsiz bir yetenekti. Buna Orenda deniyordu.
Orenda - Karanlığın İçindeki Dünya
Orenda - Karanlığın İçindeki Dünya
Asude Pir
Asude Pir
184 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.