Tanıştığımız ilk gün “Ben seni zaten biliyorum” dedi bana. “Başını toprağa gömen o kuşlardan birisin sen de. Sen görmüyorsun ya, başkaları da seni görmüyor zannediyorsun. Ama bak tanıyorum seni. Bir fon kağıdı gibi, duvarla bütünleşerek sınıfta oturduğunu bilecek kadar tanıyorum.”