Ailesiyle ilişkisi iyi olanlar çiçek gibi açıyor. Diğerleri duvarlara çarpa çarpa kendi yolunu bulana kadar ömrünü tüketiyor sadece...
Coğrafya kadar yaşadığın evde kaderin sanki...
"Düşüncemin okşadığı, ruhumun öptüğü güzel çiçeğim benim! Sapının üzerinde her zaman el değmemiş, her zaman bembeyaz, gururlu, mis gibi kokan, yapayalnız zambağım!"