Herkesin evinde bir mevlana odası olmalı, diyorum. Şöyle derinlere daldığı, hem gecesini hem gündüzünü çalışmaya ayırdığı, tefekkürle dolu bir oda.Somut da olabilir soyut da. İnsan kendi sığınağını oluşturmalı. Ahlâkın sürekli onarılması, düşen taşların yerine konması gerekmez mi ? Çağın insanı eğri, çarpık ve ruhu havanda ezilmiş bulamaç olmuş sanki. (Nuri pakdil)