Betty E.

Kim benimle birlikte yola çıkacaktı ki artık? Amacı ne olacaktı? Ölmek neyse ama diri diri derisini yüzdürmek için kim bu kadar istekli olabilirdi?

Sayfa 111Kitabı okudu

Reklam

İnsanlar yücelikleri ancak hayal ederler, kahramanlar yalnızca ölülerdir. Kahramanlık başkalarının bizim hakkımızda bildiği, ancak bizim kendimizde görüp bilmediğimiz bir şeydir: Hiçbir kahraman, kahraman olduğunu düşünmez.

Sayfa 120Kitabı okudu

Betty E.

Her şeyimi yitirmiş, bu yaşımda bütün eski niteliklerimden arınmış ve sanki yeniden doğmuştum. Yüzüne bakınca irkilten bebeklere benziyordum, çirkin, topal ve akılsız. Adımı kabullendim, artık Emir Haydar değil, Deli Haydar'dım. Dağ bayır dolaşacak; kaya kovuğunda, ağaç dalında uyuyacaktım. Geçmiş neydi? Yaşanıp bitmiş bir düş. Zaman neydi? Şimdi. Bunu o söğüt gölgesinde anladım.

Sayfa 120Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All

Betty E.

İşitemediğimi anladığım zaman yaşadığım korkuyu anlatamam. Sessizliği cehennem sandım. Aziz peder, tanrının cehenneminde acaba salt sessizlik olan yerler var mıdır?

Sayfa 120Kitabı okudu

Betty E.

Mantar gibi şapkalı kayalar, tanrının istediği zaman insanı taş hâline getireceğinin kanıtı gibiydi. Bu taşlaşmış insanlar, gelen gideni sanki büyük bir acıyla izliyor, gelen gidene örnek oluyor, belki de canları sıkıldığında yer değiştirip biraz da yeni yerlerinde çile dolduruyorlardı.

Sayfa 13Kitabı okudu